Christopher Clark (historicus)

historicus van de moderne tijd uit Australië


Christopher Clark (Sydney, 14 maart 1960) is een Australisch geschiedkundige, auteur en hoogleraar moderne Europese geschiedenis aan de Universiteit van Cambridge.

Christopher Clark
Clark in 2022
Algemene informatie
Volledige naam Christopher Munro Clark
Geboren 14 maart 1960
Geboorteplaats Sydney[1]
Land Vlag van Australië Australië
Werk
Genre Non-fictie
Bekende werken Slaapwandelaars
(en) IMDb-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Studies bewerken

Clark volgde van 1972 tot 1978 secundair onderwijs aan de Sydney Grammar School. Van 1979 tot 1985 studeerde hij geschiedenis aan de Universiteit van Sydney en van 1985 tot 1987 aan de Vrije Universiteit Berlijn. In 1989 doctoreerde Clark aan de universiteit van Cambridge met een proefschrift over de joods-protestantse relaties in het 18- en 19-eeuwse Pruisen.[2]

Beroepsleven bewerken

Vanaf 1989 klom Clark langs een reeks onvertaalbare titels en functies aan de universiteit van Cambridge op tot hij in 2008 hoogleraar moderne Europese geschiedenis werd.[2] Hij bekleedt er sinds 2014 de leerstoel Regius Professor of History.[3]

Clark was aanvankelijk vooral geïnteresseerd in de geschiedenis van Pruisen en dan voornamelijk in het piëtisme, jodendom en de Kulturkampf. Gaandeweg verbreedde zijn interesse zich van Pruisen en de relatie tussen religie en staat naar de moderne geschiedenis van Europa. Clark schreef talloze artikels en essays, en boeken over onder meer keizer Willem II, het revolutiejaar 1848 en de Eerste Wereldoorlog. Hij werkte ook mee aan een aantal geschiedkundige boekenreeksen en aan verscheidene televisiedocumentaires.[4]

Clark is fellow van de Australian Academy of the Humanities, British Academy en lid van verscheidene geschiedkundige verenigingen en instituten.

Privéleven bewerken

Clark verblijft in het Verenigd Koninkrijk en Duitsland. Hij is gehuwd met Nina Lübbren. Ze hebben twee zonen.[2]

Erkenning bewerken

Voor zijn werk ontving Clark talloze prijzen en onderscheidingen. In 2015 werd hij voor zijn dienst aan de Brits-Duitse relaties opgenomen in de Britse Orde van het Bad en in 2022 voor zijn academisch werk in de Duitse Orde van Verdienste van de Bondsrepubliek Duitsland.[5][6]

Bibliografie (vertaald werk) bewerken