Chappie Willett
Chappie Willett (of Willet) (Philadelphia, 6 september 1907 - aldaar, 30 maart 1976) was een Amerikaanse jazzpianist en -componist die vooral actief was als arrangeur voor bigbands in het swingtijdperk.
Chappie Willett | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboortenaam | Francis Robert Willet | |||
Geboren | 6 september 1907 | |||
Geboorteplaats | Philadelphia | |||
Overleden | 30 maart 1976 | |||
Overlijdensplaats | Philadelphia | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Werk | ||||
Genre(s) | Jazz, swing | |||
Beroep | Muzikant, componist, arrangeur | |||
Instrument(en) | Piano | |||
(en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Biografie
bewerkenWillet werd na afloop van zijn studie in 1933 lid van Phil Edward's Collegians, een 'territory-band' in West Virgina. In 1934 was hij kort leider en arrangeur van de in Philadelphia opererende Chappie Willet and His Greystone Ballroom Orchestra.[1] Hij trok na dit avontuur naar New York, waar hij tussen 1935 en 1952 carrière maakt als songwriter en arrangeur.[2] Hij was medecomponist van jazznummers als 'Way Over There by the Cherry Tree' (met Claude Demetrius, Rudolph Toombs) en 'I Ain’t Gettin’ Nowhere Fast' (met Cab Calloway en Porter Grainger). Naast Jimmy Mundy was hij in 1938 Gene Krupa's arrangeur in diens nieuwe bigband.[3] Voor Krupa's orkest arrangeerde hij onder andere 'Rhythm Jam' en schreef hij 'Blue Rhythm Fantasy' (1936, met Teddy Hill), 'I Know That You Know', 'Grandfather’s Clock',[4] „Jungle Madness“ en „Apurksody“ (1938).
Als freelancer arrangeerde[5] Willett onder meer voor Lucky Millinder,[6] Duke Ellington ('I’m Slappin’ Seventh Avenue', 1938[7]), Panama Francis, Louis Armstrong ('I Hope Gabriel Likes My Music'[8]), Mildred Bailey, Baby Dodds, Dizzy Gillespie, Jimmie Lunceford (waarvoor hij een jazzarrangement van Beethoven's Klaviersonate Nr. 8 schreef[5]), Charlie Shavers en de Mills Blue Rhythm Band. Volgens discograaf Tom Lord heeft Willett in de periode 1937-1941 aan 87 opnamesessies meegewerkt.[9]
Literatuur
bewerken- John Wriggle: Blue Rhythm Fantasy: Big Band Jazz Arranging in the Swing Era. University of Illinois Press, 2016.[10]
Externe links
bewerken- ↑ John Wriggle Chappie Willet, Frank Fairfax, and Phil Edwards' Collegians: From West Virginia to Philadelphia Black Music Research Journal Vol. 27(1) (2007): 1-22
- ↑ John Wriggle: Chappie Willett and Popular Music Arranging in Swing Era New York.
- ↑ Brian Rust, Malcolm Shaw: Jazz and Ragtime Records (1897-1942): A-K. 2002, p. 987
- ↑ Bruce H. Klauber: World of Gene Krupa: That Legendary Drummin' Man. 1990. p
- ↑ a b (en) John Wriggle: Jazzing the Classics: Race, Modernism, and the Career of Arranger Chappie Willet Journal of the Society for American Music 6(2)(2012): 175-209. Gearchiveerd op 20 december 2016.
- ↑ Alyn Shipton: Groovin' High: The Life of Dizzy Gillespie. 2001, p. 367
- ↑ Steven Lasker: Duke's Brass, 1937-38
- ↑ John Wriggle: Blue Rhythm Fantasy: Big Band Jazz Arranging in the Swing Era. 2016
- ↑ Tom Lord The Jazz Discography (online, gegevens van 13 d
- ↑ (en) John Wriggle: Blue Rhythm Fantasy - Big Band Jazz Arranging in the Swing Era