Bud Freeman

Amerikaans orkestleider (1906–1991)

Lawrence 'Bud' Freeman (Chicago, 13 april 1906 - aldaar, 15 maart 1991)[1][2][3][4][5][6] was een Amerikaanse jazzsaxofonist.

Bud Freeman
Bud Freeman
Algemene informatie
Volledige naam Lawrence Freeman
Geboren Chicago, 13 april 1906
Geboorteplaats ChicagoBewerken op Wikidata
Overleden Chicago, 15 maart 1991
Overlijdensplaats ChicagoBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) jazz
Beroep muzikant
Instrument(en) saxofoon
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Biografie

bewerken

Begin jaren 1920 voegde hij zich bij een jazzband met blanke highschool-scholieren, die later bekend werden als de Austin High School Gang. Tijdens de weekends bezocht de band de club Lincoln Garden om de jazzband van Joe 'King' Oliver te horen.

In 1927 was hij medeoprichter van de McKenzie-Condon Chicagoans[7] en verhuisde hij naar New York. Daar werkte hij onder andere samen met Roger Wolfe Kahn, Ben Pollack, Joe Venuti en Ray Noble. Freeman was in 1933 de hoofdsolist bij de opname van The Eel van Eddie Condon. In 1936 speelde hij bij Tommy Dorsey en in 1938 in het orkest van Benny Goodman, dat hij na een jaar weer verliet.

In 1939/1940 leidde het niet lang bestaande Summa Cum Laude Orchestra[8] met Max Kaminsky, Pee Wee Russell en Eddie Condon. Tijdens de Tweede Wereldoorlog leidde hij twee jaar een band bij het leger. Na het einde van de oorlog speelde hij regelmatig bij Eddie Condon en bereisde hij de wereld als jazzsolist.

Freeman was in 1968 bij de formatie van de World's Greatest Jazzband en bleef drie jaar, voordat hij deze weer verliet om zijn carrière als solist te vervolgen. Na een korte periode in Londen tijdens de late jaren 1970 ging hij weer naar Chicago. Hij speelde verder, tot zijn slechte gezondheid hem tijdens de jaren 1980 dwong om de muziek vaarwel te zeggen.

Freemans opnamen met de jazz- en bigband-drummer Gene Krupa eind jaren 1920 werden klassiekers van de Chicago-jazz net als de Jazz Classics 1927–1928. Veel experten kenmerken hem, samen met Coleman Hawkins, als een van de eerste belangrijke tenorsaxofonisten van de jazz. Zijn muzikale en stilistische invloed op de grote Lester Young is niet te overhoren.

Overlijden

bewerken

Bud Freeman overleed in maart 1991 op 85-jarige leeftijd.

Discografie

bewerken

Het vroege werk van Bud Freeman van 1928 tot 1946 is gedocumenteerd in de producties van de firma Classics.

Compilaties

bewerken

Literatuur

bewerken
  • Autobiografie van Bud Freeman (1989): Crazeology: The Autobiopraphy of a Chicago Jazzman. ISBN 0-252-01634-3