Blaxploitation
Blaxploitation is een term voor exploitatiefilms uit de jaren zeventig die aanvankelijk voor een zwart publiek gemaakt werden en waarin zwarte acteurs hoofdrollen spelen. De zwarte personages zijn vaak erg stereotiep en karikaturaal.
Blaxploitation Porte-manteau van "black" en "exploitation" | ||||
---|---|---|---|---|
Opkomst | 1970 (Bedacht door Junius Griffin) | |||
Eerste film | The Black Angels (1970) | |||
Kenmerkende personen | Quentin Tarantino, Sy Richardson, John Singleton, Samuel L. Jackson, Jack Hill, Pam Grier | |||
Gerelateerd | Exploitatiefilm, soulfilm | |||
Categorie met een overzicht van films | ||||
|
Bekende blaxploitationfilmsBewerken
- Abby (1974) is een blaxploitation-versie van The Exorcist
- Black Belt Jones (1974)
- Black Caesar (1973)
- Black Fist (1975)
- Black Mama, White Mama (1972) Een remake van The Defiant Ones (1958) met Pam Grier en Margaret Markov.
- Blackenstein (1973) is een vervolg van Blacula, met een zwart Monster van Frankenstein.
- Black Samurai (1977)
- Blacula (1972) is een blaxploitation-versie van Dracula
- Boss Nigger (1975)
- Car Wash (1976)
- Cleopatra Jones (1973)
- Coffy (1973)
- Foxy Brown (1974, Jack Hill)
- Live and Let Die (1973) (uit de James Bond-serie)
- Shaft (1971, Gordon Parks)
- Super Fly (1972)
- Sweet Sweetback's Baadasssss Song (1971)
Satire/geïnspireerd op blaxploitationBewerken
Regisseur Quentin Tarantino liet zich door dit genre inspireren in films als Jackie Brown (1997) en Django Unchained (2012). Ook de film Gayniggers from Outer Space (1992, satire) van Morten Lindberg is geïnspireerd op blaxpoitation.
Zie de categorie Blaxploitation van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.