Nederlands: Ook museumrondleiders hebben het niet altijd bij het juiste eind. Dat bewijst dit hardstenen blok met drie uitgeholde gaten. Al in 1832 vertelden rondleiders van de Gevangenpoort dat het hier om een martelmethode zou gaan: de ‘steen van de eeuwige drup’. Gevangenen zouden gefolterd zijn door met een zekere regelmaat een druppel water op hun hoofd te laten vallen. Dat maakte de gevangene uiteindelijk krankzinnig of zou zelfs de dood tot gevolg kunnen hebben. Het constante gedruppel zou er voor gezorgd hebben dat de drie gaten in de steen zijn gesleten.

Nader onderzoek heeft echter uitgewezen dat het hier om een mythe gaat. In werkelijkheid is de steen een zogeheten duimsteen, waarin een ijzeren deurscharnier was bevestigd. Het is daarnaast zeer onwaarschijnlijk dat dit een drupsteen zou zijn, omdat foltering met waterdruppels hier niet tot de gangbare martelmethoden behoorde. Omdat de mythe van de ‘eeuwig drup’ al meer dan 150 jaar deel uitmaakt van het verhaal dat in de Pijnkelder werd verteld en veel mensen er naar blijven vragen, is de steen niet verwijderd. Wel wordt tegenwoordig uitgelegd dat de steen eigenlijk niet in het museum thuishoort en bij toeval in de collectie terecht is gekomen.

Vervaardiger: onbekend Datering: ca. 1500-1600 Objectnummer: 095 Materialen: steen

Afmetingen: 16 bij 57 cm