Belle qui tiens ma vie

compositie van Thoinot Arbeau

Belle qui tiens ma vie is een pavane, gecomponeerd door Thoinot Arbeau (1520-1595). Deze staat opgetekend in Arbeau's werk Orchésographie, dat verscheen in 1589.

Beluister het lied

De tekst bezingt de schoonheid van de geliefde, die het gehele leven van de minnaar doet veranderen. Hoewel hij zijn ziel vrij van passie zou willen houden, is het nu de liefde die regeert.

Tekst bewerken

In het Middelfrans bewerken

Het lied kent zeven coupletten, en de tekst - in Middelfranse dialect van de regio Langres - is als volgt:

Belle qui tiens ma vie
Captive dans tes yeusse,
Qui m'as l’âme ravie
D'un sourire gracieusse,
Viens tôt me secourir
Ou me faudra mourir.
Pourquoi fuis-tu mignarde
Si je suis près de touai,
Quand tes yeux je regarde
Je me perds dedans mouai,
Car tes perfections
Changent mes actions.
Tes beautés et ta grâce
Et tes divins propos
Ont échauffé la glace
Qui me gelait les os,
Et ont rempli mon cœur
D'une amoureuse ardeur.
Mon âme voulait être
Libre de passions,
Mais Amour s'est fait maître
De mes affections,
Et a mis sous sa loi
Et mon cœur et ma foi.
Approche donc ma belle
Approche, toi mon bien,
Ne me sois plus rebelle
Puisque mon cœur est tien.
Pour mon mal apaiser,
Donne-moi un baiser.
Je meurs mon angelette,
Je meurs en te baisant.
Ta bouche tant doucette
Va mon bien ravissant.
À ce coup mes esprits
Sont tous d'amour épris.
Plutôt on verra l'onde
Contre mont reculer,
Et plutôt l'œil du monde
Cessera de brûler,
Que l'amour qui m'époint
Décroisse d'un seul point.

In het hedendaags Nederlands bewerken

De vertaling naar het hedendaags Nederlands is ongeveer als volgt:

Jij, schone, die mijn leven
gevangen houdt in je ogen.
Jij die mijn ziel verrukt hebt
met je bevallige glimlach.
Kom me snel verlossen
anders moet ik nog sterven.
Waarom ontwijk je mij
als ik in jouw nabijheid ben.
Als ik in jouw ogen kijk
verlies ik me in mijzelf,
want jouw volmaaktheid
verandert mijn handelen.
Jouw schoonheid en je gratie
en je wijze woorden
hebben het ijs gesmolten
dat mijn beenderen bevroor
en hebben mijn hart gevuld
met de gloed van de liefde.
Mijn ziel wilde
vrij van hartstocht zijn
maar de liefde heeft bezit genomen
van mijn gemoed.
En heeft zowel mijn hart als mijn geloof
onderworpen aan haar wetten.
Kom mij nabij, mijn schone
Kom mij nabij, mijn geliefde
Wees niet langer koppig
want mijn hart is het jouwe.
Geef me een kus
om mijn ongeduld te verzachten.
Ik sterf, mijn engeltje
Ik sterf als ik je kus
want jouw zo zoete mond
kan mij betoveren.
Met deze aanraking is mijn geest
geheel door liefde gegrepen.
Eerder zullen de stromen
zich in de bergen terugtrekken
en eerder zal het oog van de wereld
geen licht meer geven
dan dat de liefde, die me gegrepen heeft
zelfs maar een klein beetje vermindert.

Een zingbare bewerking van een aantal strofen zou kunnen zijn:

Schoonheid, mijn hele leven
ligt in je oogopslag
't Mooiste geschenk gegeven:
de warmte van je lach.
Kom, red me uit de nood
of ik vind dra de dood.
Waarom, mijn liefste, vlucht je,
als ik dicht bij je sta?
Want bij jouw minste zuchtje
Vergeet ik dat ‘k besta.
Want jouw perfect gezicht
daarvoor ben ik gezwicht.
Wees toch niet zo verlegen
kom dichterbij, mevrouw.
Stribbel niet langer tegen
Mijn hart behoort aan jou.
Verlicht mijn pijn en blus
mijn hartzeer met een kus.
: (Vertaling Gudrun Rombaut)

Heden bewerken

Het lied staat tegenwoordig vaak op het repertoire van (amateur)gezelschappen die zich toeleggen op oude muziek.