Bariumplatinocyanide

Bariumplatinocyanide is een bariumzout dat door zijn fluorescentie een rol gespeeld heeft bij de ontdekking van röntgenstraling door Wilhelm Röntgen in 1895. Het komt voor als een donkere citroengele vaste stof, doorgaan als tetrahydraat (BaPt(CN)4 · 4 H2O).

Bariumplatinocyanide
Algemeen
Molecuulformule C4N4BaPt
IUPAC-naam bariumtetracyanoplatinaat
Molmassa 436,475 g/mol
CAS-nummer 13755-32-3
EG-nummer 209-238-1
PubChem 168921
Wikidata Q5666501
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
SchadelijkSchadelijk voor de gezondheid
Gevaar
H-zinnen H317 - H319 - H334 - H370 - H372
EUH-zinnen geen
P-zinnen P260 - P261 - P264 - P302+P352 - P304+P341 - P305+P351+P338 - P307+P311 - P314 - P321 - P332+P313 - P333+P313 - P337+P313 - P342+P311 - P363 - P405 - P501
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur geel
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur monoklien
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Externe link bewerken