BL 152 mm Mk VII kanon

Het BL 152 mm Mk VII kanon was een Brits kanon dat dateert uit 1899. In de Eerste Wereldoorlog is het kanon veel gebruikt op marineschepen, voor kustverdediging en op het slagveld zelf, en in de Tweede Wereldoorlog als scheepskanon en kustverdediging.

BL 6 inch MK VII naval gun
BL 152 mm MK VII kanon op HMCS Prince Davind
Type Scheepskanon, kustverdediging en veldartillerie
Land van oorsprong Verenigd Koninkrijk
Dienstgeschiedenis
In dienst 1901-1972 (Fort Scratchley)
1915-1918 (veldartillerie)
1901-1959 (scheepskanon)
Gebruikt door Verenigde Staten, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland, Nederland en India
Oorlogen Eerste Wereldoorlog en Tweede Wereldoorlog
Productiegeschiedenis
Ontwerper Vickers
Ontworpen 1899
Aantal gebouwd 898
Varianten Mk VII, Mk VIIv, Mk VIII, Mk XXIV
Specificaties
Massa 7.654 kg
Lengte 7,1 m
Lengte 6,85 m (44,9 kaliber)
Bemanning 9
Patroon granaat)
Kaliber 44,9
Vuursnelheid 8 schoten per minuut
Projectielsnelheid 846 m/s
Maximum bereik 14.400 m
Voedingssysteem 6 kg picrinezuur
4 kg amatol
12,24 kg shrapnel

Beschrijving bewerken

Deze kanonnen werden over het algemeen met de hand bediend, maar in de Tweede Wereldoorlog werden de kanonnen op schepen vaak hydraulisch bediend. Er was een bemanning van 9 nodig om dit kanon zo efficiënt mogelijk te laten werken, maar het kon ook met minder gedaan worden, ten koste van de vuursnelheid. Er ware zware stoffen zakken met cordiet nodig om het kanon te laten vuren.[1]

Ammunitie bewerken

Fotogalerij bewerken