Andrew Levan
Andrew James Levan (Middlesbrough, 1980) is een Britse astrofysicus en hoogleraar astrofysische transients aan de Radboud Universiteit in Nijmegen.
Opleiding en carrière
bewerkenAndrew Levan studeerde in 2002 af in de natuurkunde aan de Universiteit van Leicester (Verenigd Koninkrijk). Daarna deed hij onderzoek aan de Universiteit van Leicester en aan het Space Telescope Science Institute in Baltimore (Verenigde Staten). Hij bestudeerde onder andere de omgevingen van gammastralinguitbarstingen.[1] Levan promoveerde in 2006 de sterrenkunde aan de Universiteit van Leicester.[2] Vanaf 2007 werkte hij bij de Universiteit van Warwick (Verenigd Koninkrijk). Eerst als universitair docent (assistent professor), vanaf 2010 als hoofddocent (associate professor) en vanaf 2014 als hoogleraar. In 2019 startte hij bij de Radboud Universiteit. Eerst als universitair hoofddocent en sinds 2020 als hoogleraar. Levan is erehoogleraar aan de Universiteit van Warwick.
Onderzoek
bewerkenLevan is gespecialiseerd in zogeheten transients. Dat zijn sterrenkundige gebeurtenissen die snel voorbij zijn zoals uitbarstingen van gammastraling, supernova's en botsende zwarte gaten.[3] Van de uitbarsting van gammastraling op 25 december 2010[4] liet hij met een team van onderzoekers zien dat de bron zich op 7 miljard lichtjaar afstand moest bevinden. Dat was veel verder dan eerdere schattingen.[5][6][7] Later was Levan ook betrokken bij het onderzoek rond de eerste ontdekking van twee botsende neutronensterren GW170817. Hij leidde de vervolgwaarnemingen met de ruimtetelescoop Hubble. Mede daardoor werd duidelijk dat een van de botsende sterren een zogeheten kilonova was.[8]
Levan geeft ook lezingen aan het brede publiek.[9] Zo hield hij in 2015 de The Bruker Warwick Christmas Lecture met de titel: The Biggest Bangs - Supernovae and Gamma-ray Bursts.[10]
Prijzen en onderscheidingen
bewerkenExterne link
bewerkenReferenties
bewerken- ↑ Andrew Levan benoemd tot hoogleraar Astrofysische Transients. Radboud Universiteit. Gearchiveerd op 30 december 2021. Geraadpleegd op 28 januari 2021.
- ↑ (en) Dr. Andrew Levan joins the Department of Astrophysics. Astrophysics. Gearchiveerd op 2 februari 2021. Geraadpleegd op 28 januari 2021.
- ↑ Zoeken naar personen of afdelingen. Radboud Universiteit. Gearchiveerd op 3 februari 2021. Geraadpleegd op 28 januari 2021.
- ↑ (en) (17 januari 2021). GRB 101225A. Wikipedia. Gearchiveerd van origineel op 30 december 2021.
- ↑ Gamma-ray burst. warwick.ac.uk. Gearchiveerd op 1 februari 2021. Geraadpleegd op 28 januari 2021.
- ↑ (en) Lynn Jenner, Dying Supergiant Stars Implicated in Hours-long Gamma-Ray Bursts. NASA (6 juli 2015). Gearchiveerd op 8 november 2020. Geraadpleegd op 28 januari 2021.
- ↑ Levan, A.J., et al. (30 december 2013). A new population of ultra-long duration gamma-ray bursts. Gearchiveerd op 2 februari 2021. The Astrophysical Journal 2014
- ↑ Levan, A.J., et al. (16 oktober 2017). The environment of the binary neutron star merger GW170817. Gearchiveerd op 6 november 2021. The Astrophysical Journal 2017
- ↑ Andrew Levan. warwick.ac.uk. Gearchiveerd op 7 februari 2021. Geraadpleegd op 28 januari 2021.
- ↑ The Biggest Bangs - Supernovae and Gamma-ray Bursts. warwick.ac.uk. Gearchiveerd op 7 februari 2021. Geraadpleegd op 28 januari 2021.
- ↑ (en) ERC FUNDED PROJECTS. ERC: European Research Council. Gearchiveerd op 13 januari 2021. Geraadpleegd op 28 januari 2021.
- ↑ (en) (28 januari 2021). Philip Leverhulme Prize. Wikipedia. Gearchiveerd van origineel op 30 december 2021.