Amaury de Merode (1902-1980)

Belgisch aristocraat (1902-1980)
(Doorverwezen vanaf Amaury de Mérode)

Prins Amaury Werner Ghislain François de Merode (Everberg, 3 oktober 1902 - Leuven, 17 mei 1980) was een Belgisch edelman en hofdignitaris.

Levensloop bewerken

De Merode werd in oktober 1902 geboren in het Kasteel de Merode in Everberg. Hij was de zoon van Grootmaarschalk van het Hof, Graaf (in 1930 werd hij Prins) Jean de Merode (1864-1933) en Marie Louise de Bauffremont Courtenay (1874-1955). Hij was ook de achterkleinzoon van Werner de Merode, lid van het Nationaal Congres en de achterkleinneef van Félix de Merode die lid was van het Voorlopig Bewind en het Nationaal Congres en van Frédéric de Merode, die sneuvelde in gevechten tijdens de Belgische Revolutie.

Op 14 juni 1926 trouwde de toen nog graaf de Merode met prinses Marie-Claire de Croÿ (1907-2000) en ze kregen drie kinderen.

  • Jean de Merode (°1926) die trouwde met Hélène des Roys d'Echandelys (°1929). Echtscheiding in 2009 en nieuw huwelijk datzelfde jaar met Jacqueline Codet (°1934)
  • Marie-Salvatrix de Merode (°1929) die trouwde met Volksvertegenwoordiger, Burggraaf Gerard le Hardy de Beaulieu (1921-1998)
  • Elisabeth de Merode (1933-2015) die trouwde met Burgemeester van Melle, Henri de Potter d'Indoye (1930-1996)

In 1930 werd hij militair en officier van het Eerste regiment Gidsen. In mei 1940 werd hij als Krijgsgevangene weggevoerd.

In 1950-1951 was prins de Merode grootmaarschalk van het Belgische Hof. Hij begeleidde de jonge koning Boudewijn in de protocollaire aspecten van zijn ambt, tijdens zijn eerste jaar op de troon. Hij was ook commissaris namens de Koninklijke Schenking van de holding 'Société Générale'.

Merode was verder:

  • ridder in de Orde van het Gulden Vlies, Oostenrijkse tak (1972)
  • ridder in de Souvereine Orde van Malta, baljuw, grootkruis van eer en devotie
  • voorzitter van de Vereniging van de Belgische ridders van de Orde van Malta.

Verenigingsleven bewerken

Hij was voorzitter van de Vereniging van de Adel in België en voorzitter van de Vereniging van de Leopoldsorde.

Hij was bestuurder (1952) en vanaf 1955 voorzitter van de Koninklijke Automobiel Club van België. Hij speelde een actieve rol in het organiseren van Touring Wegenhulp en in door de Automobiel Club georganiseerde sportevenementen.

In 1959 werd hij lid van het uitvoerend comité en ondervoorzitter van de Fédération Internationale de l'Automobile, afgekort de (F.I.A.), in 1966 werd hij voorzitter van het financieel comité van de FIA en in 1971 werd hij verkozen tot voorzitter van de FIA, wat hij bleef tot in 1975. Hij was ook ondervoorzitter van de World Touring and Automobile Organisation.

Zoals zijn voorvaders speelde De Merode ook een rol in de gemeente Everberg. Hij was er onder meer erevoorzitter van de oud-strijders en van de Fanfare 'De Eendracht'.

Literatuur bewerken

  • H. VANNOPPEN, De geschiedenis van Everberg. Preslekkers en prinsen, Everberg, 1973.
  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1994, Brussel, 1994.