Afshariden
De Afshariden-dynastie (Perzisch سلسله افشار) is een Perzische dynastie van Turkmeense afkomst die van 1736 tot 1747 een groot rijk beheerste dat Iran, Noord-Indië, een deel van Centraal-Azië en een deel van de Kaukasus omvatte. Nadien werd tot 1796 nog slechts het eigen Perzië bestreden met twee rivaliserende dynastieën: de Kadjaren en de Zand.
| سلسله افشار | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| |||||
| Kaart | |||||
.svg)
| |||||
| 1736-1802 | |||||
| Algemene gegevens | |||||
| Hoofdstad | Mashhad | ||||
| Talen | Perzisch | ||||
.svg)
Afshariden-heersers waren:
- Nadir Shah 1736-1747
- Adil Shah 1747-1748
- Ebrahim Shah 1748-1748
- Shahrokh Shah 1748-1796.
Zie de categorie Afsharid dynasty van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
| Iraanse dynastieën |
|---|
|
Tahiriden (821–873) · Saffariden (861–1002) · Il-kanaat (1256–1335) · Safawieden (1501–1736) · Afshariden (1736–1796) · Zand (1750–1794) · Kadjaren (1796–1925) · Pahlavi (1925–1979) |