Aerie faerie nonsense
Voor de versie van dit album uit 1987, zie Aerie faerie nonsense (versie 1987)
Aerie faerie nonsense is het tweede studioalbum van The Enid.[1] The Enid was een cultgroep, die dwars tegen de muzikale stroming van die tijd, meer punkachtige muziek romantische progressieve rock uitvoerde, maar lange instrumentale gedeelten, dan wel geheel instrumentale albums. Aerie faerie nonsense is zo’n album waarop niet gezongen wordt en waarbij de muziek soms Wagnerachtige uithalen heeft. De heftige fragmenten worden afgewisseld met haast kamermuziekachtige delen. Het album is opgenomen in de Morgan Studios te Londen in augustus en september 1977. De titel is ontleend aan wat sommige punkmusici volgens Godfrey van het album zouden vinden: Luchtige (aerie=aery) feeërieke onzin (Aerie betekent ook arendsnest).
| Aerie faerie nonsense | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Studioalbum van The Enid (album nr. 2) 
| |||||||
| (Albumhoes op en.wikipedia.org) | |||||||
| Uitgebracht | najaar 1977 | ||||||
| Opgenomen | 1977 | ||||||
| Genre | progressieve rock | ||||||
| Duur | 37 minuten | ||||||
| Label(s) | EMI | ||||||
| Producent(en) | Enid/Martin Moss | ||||||
| Chronologie | |||||||
| |||||||
| (en) MusicBrainz-pagina | |||||||
| |||||||
.jpg){kind=link}
Het thema van het album is de "grote liefde", die verblindt en idealiseert en de onvolkomenheden van de ander over het hoofd ziet, met teleurstelling als gevolg. De muziek kent dan ook enig Sturm und Drang. Basis voor dat alles was het gedicht Childe Roland to the dark tower came van Robert Browning en het toneelstuk The dark tower van Louis MacNeice. Fand (vr), een van de Enid-klassiekers, is gebaseerd op de treurige geschiedenis van Fand (met Roland) en Cú Chulainn (met Emer) (onbereikbare liefde zoals Tristan en Isolde en Romeo en Julia).
Zo moeilijk als de liefdesperikelen, zo moeilijk ging ook het uitbrengen van het album. Na de eerste uitgave trok EMI het werk terug en het werd voor langere tijd afgestempeld als "niet-verkrijgbaar". De band zat daarmee in de maag en nam het album bijna in zijn geheel opnieuw op en bracht het in eigen beheer uit. De tracks kregen deels een andere naam en ook de volgorde werd aangepast. Fand verscheen nog in een fanclubeditie, maar het album bleef moeilijk verkrijgbaar. In 2010 kwam het originele album weer uit op compact disc, waarbij de originele volgorde werd aangehouden en ook de originele hoes werd weer gebruikt.
Musici
bewerken- Robert John Godfrey – toetsinstrumenten
- Francis Lickerish – gitaar, basgitaar, luit
- Stephen Stewart – gitaar, percussie
- David Storey – slagwerk en percussie
- Charlie Elston – toetsinstrumenten
- Terry Pack – basgitaar
Muziek
bewerken| Nr. | Titel | Duur |
|---|---|---|
| 1. | Prelude (Godfrey) | 1:20 |
| 2. | Mayday Galliard (Godfrey) | 6:09 |
| 3. | Ondine (Godfrey/Lickerish) | 4:01 |
| 4. | Childe Roland (Godfrey/Lickerish) | 7:09 |
| 5. | Fand I (Godfrey/Lickerish) | 11:46 |
| 6. | Fand II (Godfrey) | 5:41 |
Bron
- de 2010-uitgave
- Engelstalige wikipedia 8.7.2011
Referentie
- ↑ (en) The Enid – Aerie Faerie Nonsense. Discogs.com. Geraadpleegd op 6 april 2022.