A Song of Orpheus

compositie van William Schuman

A Song of Orpheus "Fantasie voor cello en orkest" is een compositie van de Amerikaanse componist William Schuman. Het is een soort celloconcert, verpakt in een fantasie.

A Song for Orpheus
Fantasie voor cello en orkest
cello
Componist William Schuman
Soort compositie fantasie
Gecomponeerd voor Leonard Rose
Compositiedatum september 1960 – juli 1961
Première 17 februari 1962
Opgedragen aan Mevrouw Schuman
Duur 23 minuten
Portaal  Portaalicoon   Klassieke muziek

Geschiedenis bewerken

Het werk is geschreven in opdracht van de Ford Foundation; zij hadden cellist Leonard Rose in gedachten. Rose gaf dan ook de première op 17 februari 1962, samen met het Indianapolis Symphony Orchestra onder leiding van Izler Solomon. Het is een fantasie naar het gedicht van Shakespeare Orpheus with his lute; uit Henry VIII. Schuman componeerde eerder op basis van dit gedicht een lied (1944) en hergebruikte dat materiaal voor deze compositie. Later volgde op basis van hetzelfde gedicht een werkje voor kamerorkest In Sweet Music. Schuman heeft uitdrukkelijk bepaald dat het gedicht in het programmablad moet worden vermeld als er een uitvoering wordt gegeven; een alternatief (dat overigens voor zover bekend nooit is toegepast) is dat het gedicht voor uitvoering wordt voorgelezen. De fantasie werd ook een geschenk aan zijn vrouw vanwege de viering van hun 25-jarig huwelijk.

Muziek bewerken

De fantasie voor cello en orkest is een eendelig werk, maar er valt een onderverdeling te maken in drie secties. De cello begint solo, waarna andere instrumenten zich bij de cello voegen. De cellopartij is daarbij één lang uitgerekte cadenza; de begeleiding is zo dun georkestreerd, dat deze bijna niet opvalt. De tweede sectie brengt het orkest meer naar de voorgrond, met flink wat hoorngeschal; ook de hobo heeft een flink uitgebreide partij. Bij de derde sectie gaat het gelijk op; het decrescendo naar het slot wordt door beide verzorgd maar de cello blijft alleen over.

Orkestratie bewerken

De term orkest is wellicht wat ruim genomen voor deze compositie:

De harp speelt in het werk een dubbelrol; het is de vertaling van de componist van de luit, maar moet uiteindelijk de solist ondersteunen.De muziek is lyrisch en vrij ingetogen. Het werk wordt zelden uitgevoerd.

Bron en discografie bewerken