Steffen Iversen

Steffen Iversen (Oslo, 10 november 1976) is een voormalig voetballer uit Noorwegen. Hij begon zijn carrière bij Rosenborg BK. Na gespeeld te hebben in Engeland keerde hij in 2004 terug naar Noorwegen. Sinds 2011 speelde Iversen weer in Engeland, bij Crystal Palace. In 2012 keerde hij andermaal terug naar zijn vaderland om zich aan te sluiten bij Rosenborg BK. Iversen is een aanvaller, die zowel als nummer 10 als als spits kan spelen.

Steffen Iversen
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	10 november, 1976
Geboorteplaats	Oslo, Noorwegen
Lengte	186 cm
Positie	Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club	Rosenborg BK
Interlands *
1998–2011  Noorwegen 790(21)
* Bijgewerkt op 17 november 2014
Portaal    Voetbal

Rosenborg BK

Steffen Iversen is de zoon van de legendarische Noorse voetballer Odd Iversen. Hij werd geboren in de Noorse hoofdstad Oslo, maar net als zijn vader wordt hij gezien als een typisch persoon uit Trondheim. Zijn vader komt daarvandaan, maar Steffen is geboren in Oslo, omdat Odd destijds bij Vålerenga IF speelde. Daarom is het ook niet zo verwonderlijk dat, na in de jeugd bij Nationalkameratene en Astor FK gespeeld te hebben, de eerste professionele voetbalclub van Steffen Iversen Rosenborg BK uit Trondheim was. Bij die club maakte hij in 1995 zijn debuut. Als wisselspeler kwam hij na 63 minuten in het veld voor Tom Kåre Staurvik in de wedstrijd tegen KIL Toppfotball. Meteen in zijn eerste seizoen speelde Iversen al met een vaste rol. Mede dankzij zijn goede optredens - in vijftig wedstrijden scoorde hij achttien keer - werd Rosenborg zowel in 1995 als in 1996 kampioen van Noorwegen. Iversen maakte indruk op veel buitenlandse clubs en uiteindelijk werd hij in de winterstop van het seizoen 1996/1997 aangetrokken door een Engelse club.

Tottenham Hotspur

In november 1996, net nadat hij twintig was geworden, maakte Steffen Iversen de overstap van Rosenborg naar het Engelse Tottenham Hotspur. Bij een van de grootste clubs uit Londen kwam hij samen te spelen met onder anderen Sol Campbell, Allan Nielsen en Jürgen Klinsmann. In zijn eerste halve seizoen was Iversen direct succesvol. Hij speelde zestien wedstrijden, waarin hij zes keer scoorde. De eerste wedstrijd waarin de aanvaller uit Noorwegen scoorde voor Tottenham Hotspur vond plaats op 26 december 1996. In de Premier Leaguewedstrijd tegen Southampton FC scoorde hij direct twee keer, waardoor de Spurs de wedstrijd met 3-1 wonnen. Zijn eerste volle seizoen bij de club met als stadion White Hart Lane, was minder gelukkig. Door blessures kwam hij niet verder dan dertien wedstrijden. Het grootste succes dat Steffen Iversen met Tottenham mee zou maken, vond plaats in het seizoen 1998/1999. Na onder andere Liverpool en Manchester United uitgeschakeld te hebben, stuitte Iversen met Tottenham in de finale van de League Cup op Leicester City. Uiteindelijk werd deze wedstrijd moeizaam met 1-0 gewonnen, door een doelpunt van Allan Nielsen in de negentigste minuut. Daardoor werd de League Cup gewonnen, de enige prijs die Iversen met Tottenham Hotspur zou bereiken. Het grootste persoonlijke succes voor Iversen gedurende zijn tijd bij de Spurs kwam een seizoen later. In het seizoen 1999/2000 scoorde hij namelijk veertien doelpunten, waardoor hij een van de meest scorende spelers van de Premier League werd. Tot en met het seizoen 2002/2003 zou Steffen Iversen deel uit blijven maken van de selectie van Tottenham. Hij kreeg tegen die tijd echter al steeds minder speeltijd, door concurrentie van spitsen als Robbie Keane en Teddy Sheringham. In totaal speelde Steffen Iversen 143 wedstrijden. Daarin scoorde de Noor 36 doelpunten.

Wolverhampton Wanderers

Omdat hij nog maar weinig speeltijd kreeg bij Tottenham, maakte Steffen Iversen voor aanvang van het seizoen 2003/2004 de overstap naar Wolverhampton Wanderers. Ondanks dat die club in het seizoen 2002/2003 als vijfde was geëindigd in de First Division, was het dankzij de play-offs toch gepromoveerd naar de Premier League. Met zijn ervaring was Steffen Iversen een van de spelers die ervoor moesten zorgen dat Wolverhampton niet onmiddellijk weer degradeerde, maar handhaving wist te bewerkstelligen. Ook bij de Wanderers kwam Iversen echter weinig aan spelen toe. In zestien wedstrijden scoorde hij dan ook maar vier keer. Daarnaast eindigde Wolverhampton als twintigste in de competitie en degradeerde zodoende samen met Leeds United en Leicester naar de First Division. Na dit seizoen keerde Iversen terug naar Noorwegen.

Vålerenga IF

Na het teleurstellende seizoen bij Wolverhampton Wanderers keerde Steffen Iversen terug naar Noorwegen. Daar ging hij spelen bij Vålerenga IF, de club waar zijn vader Odd ook vroeger speelde. Bij de club uit Oslo speelde Iversen een cruciale rol in het team. Dankzij spelers als hem, Arní Arason en Tore André Flo keerde Vålerenga na jaren weer terug aan de top. In het seizoen 2004 werd de club net geen kampioen, ondanks dat ze even veel punten had als Rosenborg. Zelfs het doelsaldo van de beide clubs was gelijk. Rosenborg had echter meer doelpunten gescoord, waardoor zij het landskampioenschap verwierf. In 2005 was het dan wel raak. Met Vålerenga werd Iversen voor de derde keer in zijn carrière kampioen van Noorwegen. Door dit landskampioenschap was daarnaast Rosenborg voor het eerst sinds dertien jaar geen kampioen geworden. In 2006 zou Iversen echter niet meer uitkomen voor Vålerenga. Zijn contract liep af en ondanks dat de club hem een nieuw contract aanbood, net zoals Real Mallorca en Everton FC, koos de Noor voor een oude bekende. In totaal scoorde Steffen Iversen elf doelpunten in 29 wedstrijden voor Vålerenga.

Terug bij Rosenborg

In 2006 keerde Steffen Iversen terug naar bij zijn eerste professionele voetbalclub, Rosenborg BK. Daarmee werd hij in 2006 opnieuw kampioen. Daarnaast werd hij dat jaar voor het eerst in zijn loopbaan uitgeroepen tot Aanvaller van het Jaar. Dit had hij mede te danken aan de zeventien doelpunten die hij dat seizoen scoorde voor de club. Tegenwoordig speelt Iversen nog steeds voor Rosenborg, ondanks dat hij bijna een contract had getekend bij het Belgische KRC Genk. Volgens vertegenwoordigers van die club hadden de club en Iversen in 2006 over de telefoon al een akkoord, maar uiteindelijk besloot hij toch bij Rosenborg te blijven. In 2011 trok Iversen naar de Engelse tweedeklasser Crystal Palace, om in 2012 toch weer terug te keren bij Rosenborg BK.

Interlandcarrière

Iversen nam in 1998 met Jong Noorwegen deel aan de EK-eindronde U21 in Roemenië. Daar eindigde de ploeg onder leiding van bondscoach Nils Johan Semb op de derde plaats na een 2-0-overwinning in de troostfinale op Nederland. Iversen nam in dat duel beide treffers voor zijn rekening. Vanwege zijn goede prestaties bij Tottenham Hotspur mocht Iversen zich in 1998 voor het eerst melden bij het nationale A-elftal van Noorwegen. Zijn debuut zou hij maken op 14 oktober 1998 tegen Albanië. Hij kwam toen in de 57ste minuut binnen de lijnen ter vervanging van Alf-Inge Håland. Sindsdien is Iversen een vaste kracht binnen het nationale elftal gebleven. Zijn eerste doelpunt voor Noorwegen scoorde hij een paar maanden na zijn debuut tegen Jamaica. Iversen mocht mee naar EURO 2000, gehouden in Nederland en België, en zorgde daar voor een verrassing. Door in de 65ste minuut te scoren won Noorwegen de eerste wedstrijd van het toernooi met 1-0 van Spanje. Doordat er verloren werd van Joegoslavië en gelijkgespeeld tegen Slovenië, plaatste Iversen zich echter niet met Noorwegen voor de kwartfinale. Tegenwoordig maakt Iversen nog steeds deel uit van de selectie van het Noors elftal, waar hij jarenlang een aanvalsduo vormde met John Carew. Iversen maakte de 1.100ste goals uit de geschiedenis van het Noors voetbalelftal, toen hij op 6 september 2008 het tweede Noorse doelpunt maakte in de wedstrijd tegen IJsland (2-2) in het Ullevaal Stadion te Oslo.

Interlands van Steffen Iversen voor  Noorwegen
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
1	14 oktober 1998	Noorwegen – Albanië	2–2	EK-kwalificatie
2	18 november 1998	Egypte – Noorwegen	1–1	Oefeninterland
3	27 maart 1999	Griekenland – Noorwegen	0–2	EK-kwalificatie
4	28 april 1999	Georgië – Noorwegen	1–4	EK-kwalificatie
5	20 mei 1999	Noorwegen – Jamaica	6–0	Oefeninterland
6	30 mei 1999	Noorwegen – Georgië	1–0	EK-kwalificatie
7	05 juni 1999	Albanië – Noorwegen	1–2	EK-kwalificatie
8	18 augustus 1999	Noorwegen – Litouwen	1–0	Oefeninterland
9	04 september 1999	Noorwegen – Griekenland	1–0	EK-kwalificatie
10	08 september 1999	Noorwegen – Slovenië	4–0	EK-kwalificatie
11	09 oktober 1999	Letland – Noorwegen	1–2	EK-kwalificatie
12	14 november 1999	Noorwegen – Duitsland	0–1	Oefeninterland
13	29 maart 2000	Zwitserland – Noorwegen	2–2	Oefeninterland
14	26 april 2000	Noorwegen – België	0–2	Oefeninterland
15	27 mei 2000	Noorwegen – Slowakije	2–0	Oefeninterland
16	13 juni 2000	Spanje – Noorwegen	0–1	EK-eindronde
17	18 juni 2000	Noorwegen – Joegoslavië	0–1	EK-eindronde
18	21 juni 2000	Slovenië – Noorwegen	0–0	EK-eindronde
19	16 augustus 2000	Finland – Noorwegen	3–1	Oefeninterland
20	02 september 2000	Noorwegen – Armenië	0–0	WK-kwalificatie
21	07 oktober 2000	Wales – Noorwegen	1–1	WK-kwalificatie
22	11 oktober 2000	Noorwegen – Oekraïne	0–1	WK-kwalificatie
23	24 maart 2001	Noorwegen – Polen	2–3	WK-kwalificatie
24	28 Mar 2001	Wit-Rusland – Noorwegen	2–1	WK-kwalificatie
25	15 augustus 2001	Noorwegen – Turkije	1–1	Oefeninterland
26	01 september 2001	Polen – Noorwegen	3–0	WK-kwalificatie
27	05 september 2001	Noorwegen – Wales	3–2	WK-kwalificatie
28	13 februari 2002	België – Noorwegen	1–0	Oefeninterland
29	17 april 2002	Noorwegen – Zweden	0–0	Oefeninterland
30	14 mei 2002	Noorwegen – Japan	3–0	Oefeninterland
31	22 mei 2002	Noorwegen – IJsland	1–1	Oefeninterland
32	07 september 2002	Noorwegen – Denemarken	2–2	EK-kwalificatie
33	12 oktober 2002	Roemenië – Noorwegen	W 0–1	EK-kwalificatie
34	16 oktober 2002	Noorwegen – Bosnië en Herz.	2–0	EK-kwalificatie
35	20 november 2002	Oostenrijk – Noorwegen	0–1	Oefeninterland
36	30 april 2003	Ierland – Noorwegen	1–0	Oefeninterland
37	22 mei 2003	Noorwegen – Finland	2–0	Oefeninterland
38	07 juni 2003	Denemarken – Noorwegen	1–0	EK-kwalificatie
39	11 Jun 2003	Noorwegen – Roemenië	1–1	EK-kwalificatie
40	20 augustus 2003	Noorwegen – Schotland	0–0	Oefeninterland
41	07 september 2003	Bosnië en Her. – Noorwegen	1–0	EK-kwalificatie
42	10 september 2003	Noorwegen – Portugal	0–1	Oefeninterland
43	15 november 2003	Spanje – Noorwegen	2–1	EK-kwalificatie
44	19 november 2003	Noorwegen – Spanje	0–3	EK-kwalificatie
45	18 februari 2004	Noord-Ierland – Noorwegen	1–4	Oefeninterland
46	09 oktober 2004	Schotland – Noorwegen	0–1	WK-kwalificatie
47	13 oktober 2004	Noorwegen – Slovenië	3–0	WK-kwalificatie
48	16 november 2004	Australië – Noorwegen	1–2	Oefeninterland
49	09 februari 2005	Malta – Noorwegen	0–3	Oefeninterland
50	30 maart 2005	Moldavië – Noorwegen	0–0	WK-kwalificatie
51	24 mei 2005	Noorwegen – Costa Rica	1–0	Oefeninterland
52	04 juni 2005	Noorwegen – Italië	0–0	WK-kwalificatie
53	08 juni 2005	Zweden – Noorwegen	2–3	Oefeninterland
54	17 augustus 2005	Noorwegen – Zwitserland	0–2	Oefeninterland
55	03 september 2005	Slovenië – Noorwegen	2–3	WK-kwalificatie
56	08 oktober 2005	Noorwegen – Moldavië	1–0	WK-kwalificatie
57	12 oktober 2005	Wit-Rusland – Noorwegen	0–1	WK-kwalificatie
58	12 november 2005	Noorwegen – Tsjechië	0–1	WK-kwalificatie
59	16 november 2005	Tsjechië – Noorwegen	1–0	WK-kwalificatie
60	16 augustus 2006	Noorwegen – Brazilië	1–1	Oefeninterland
61	02 september 2006	Hongarije – Noorwegen	1–4	EK-kwalificatie
62	06 september 2006	Noorwegen – Moldavië	2–0	EK-kwalificatie
63	07 oktober 2006	Griekenland – Noorwegen	1–0	EK-kwalificatie
64	15 november 2006	Servië – Noorwegen	1–1	Oefeninterland
65	07 februari 2007	Kroatië – Noorwegen	2–1	Oefeninterland
66	24 maart 2007	Noorwegen – Bosnië en Herz.	1–2	EK-kwalificatie
67	02 juni 2007	Noorwegen – Malta	4–0	EK-kwalificatie
68	06 juni 2007	Noorwegen – Hongarije	4–0	EK-kwalificatie
69	08 september 2007	Moldavië – Noorwegen	0–1	EK-kwalificatie
70	12 september 2007	Noorwegen – Griekenland	2–2	EK-kwalificatie
71	17 november 2007	Noorwegen – Turkije	1–2	EK-kwalificatie
72	21 november 2007	Malta – Noorwegen	1–4	EK-kwalificatie
73	26 maart 2008	Montenegro – Noorwegen	3–1	Oefeninterland
74	06 september 2008	Noorwegen – IJsland	2–2	WK-kwalificatie
75	11 oktober 2008	Schotland – Noorwegen	0–0	WK-kwalificatie
76	15 oktober 2008	Noorwegen – Nederland	0–1	WK-kwalificatie
77	12 augustus 2009	Noorwegen – Schotland	4–0	WK-kwalificatie
78	03 september 2010	IJsland – Noorwegen	1–2	EK-kwalificatie
79	26 maart 2011	Noorwegen – Denemarken	1–1	EK-kwalificatie

Statistieken

seizoen	club	land	competitie	duels	goals
1995	Rosenborg BK	Noorwegen	Tippeligaen	25	8
1996	Rosenborg BK	Noorwegen	Tippeligaen	25	10
1996/97	Tottenham Hotspur	Engeland	Premier League	16	6
1997/98	Tottenham Hotspur	Engeland	Premier League	13	0
1998/99	Tottenham Hotspur	Engeland	Premier League	27	9
1999/00	Tottenham Hotspur	Engeland	Premier League	36	14
2000/01	Tottenham Hotspur	Engeland	Premier League	14	2
2001/02	Tottenham Hotspur	Engeland	Premier League	18	4
2002/03	Tottenham Hotspur	Engeland	Premier League	19	1
2003/04	Wolverhampton Wanderers	Engeland	Premier League	16	4
2004	Vålerengen IF	Noorwegen	Tippeligaen	11	4
2005	Vålerengen IF	Noorwegen	Tippeligaen	21	7
2006	Rosenborg BK	Noorwegen	Tippeligaen	24	17
2007	Rosenborg BK	Noorwegen	Tippeligaen	23	13
2008	Rosenborg BK	Noorwegen	Tippeligaen	22	10
2009	Rosenborg BK	Noorwegen	Tippeligaen	29	9
2010	Rosenborg BK	Noorwegen	Tippeligaen	30	14
2010/11	Crystal Palace	Engeland	The Championship	17	2
2011/12	Crystal Palace	Engeland	The Championship	3	0
2012	Rosenborg BK	Noorwegen	Tippeligaen	21	6
2013	Rosenborg BK	Noorwegen	Tippeligaen
Bijgewerkt tot 26 januari 2013			Totaal

Erelijst

• Tippeligaen: 1995, 1996 (Rosenborg), 2005 (Vålerenga), 2006 (Rosenborg)
• Beker van Noorwegen: 1995 (Rosenborg)
• League Cup: 1999 (Tottenham Hotspur)
• Vice-kampioen Tippeligaen: 2004 (Vålerenga)
• Noors Speler van het Jaar: 2006 (Rosenborg)
• Noors Aanvaller van het Jaar: 2006 (Rosenborg)
• Noors Speler van de Maand: september 2006 (Rosenborg)

Zie ook

• Lijst van spelers van Rosenborg BK
• Lijst van spelers van Vålerenga IF
• Lijst van spelers van het Noorse voetbalelftal

Bronnen, noten en/of referenties