Na de dood van West-Romeinse keizer Honorius in 423 was er een machtsvacuüm ontstaan in Gallië. De Visigoten die als foederati van de Romeinen gevestigd waren in Aquitanië, probeerden in die tijd hun invloed uit te breiden in Gallië en Spanje. Zij konden vrij ongehinderd hun gang gaan, want het Romeinse leger was onmachtig om adequaat hier tegen op te treden. Pas in 430 werd door het Romeinse Rijk een leger op de been gebracht dat zich met de Visigoten kon meten. Het leger waarin ook een groot contingent Hunnen meestreed, stond onder bevel van generaal Aetius.
Bij Arles in het zuiden van Gallië botsten de legers op elkaar. Het leger van Aetius versloeg de Visigoten, die weer gedwongen werden de Romeinse suprematie te erkennen.
