Ronde van Frankrijk 2020
De 107de editie van de Ronde van Frankrijk, gewonnen door de Sloveen Tadej Pogačar, was in eerste instantie gepland van 27 juni tot en met 19 juli 2020. Op 13 april 2020 gaf de Franse president Emmanuel Macron aan dat tot half juli in verband met de coronapandemie, die ook in Frankrijk heerste, er geen grote publieke evenementen georganiseerd mochten worden. De Grote Ronde kon daardoor eind juni niet van start gaan.
 Ronde van Frankrijk 2020
| |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 107e editie | |||||||
| |||||||
De Promenade des Anglais in startplaats Nice
| |||||||
| |||||||
Routekaart van de Ronde van Frankrijk 2020
| |||||||
| Periode | 29 augustus-20 september 2020 | ||||||
| Startplaats | Nice | ||||||
| Finishplaats | Parijs | ||||||
| Totale afstand | 3484,2 km | ||||||
| Deelnemers | 176 | ||||||
| Eindklassementen | |||||||
 Leider
|
 Tadej Pogačar
| ||||||
 Punten
|
 Sam Bennett
| ||||||
 Berg
|
Tadej Pogačar
| ||||||
 Jongeren
|
Tadej Pogačar
| ||||||
 Strijdlust
|
.svg){kind=small} Marc Hirschi
| ||||||
 Ploegen
|
 Movistar Team
| ||||||
| Navigatie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Op 15 april 2020 werd bekendgemaakt dat de nieuwe planning was om de ronde te laten verrijden van 29 augustus tot en met 20 september. Het doorgaan werd afhankelijk gesteld aan de ontwikkelingen rondom de coronacrisis. De route bleef ongewijzigd. De start van de drie weken durende wielerwedstrijd was in Nice en de finish zoals gebruikelijk op de Champs-Élysées in Parijs.
Deelnemers bewerken
Zie ook het artikel Ronde van Frankrijk 2020/Startlijst.
.svg){kind=small}
Favorieten vooraf bewerken
Oud-winnaars Chris Froome en Geraint Thomas werden verrassend niet geselecteerd voor deze Ronde. Favorieten voor de eindwinst waren Egan Bernal, winnaar van 2019, en Primož Roglič die, tot een val, prima had gepresteerd in de Dauphiné, dé voorbereidingswedstrijd op de Ronde. Nairo Quintana was goed begonnen aan het seizoen en werd beschouwd als schaduwfavoriet.
Etappe-overzicht bewerken
De eerste twee etappes hebben als start- en aankomstplaats Nice. De eerste etappe is een heuvelachtige plaatselijke omloop in twee rondes, die start en eindigt op de Promenade des Anglais, waar jaarlijks ook de wielerwedstrijd Parijs-Nice eindigt. De tweede etappe is 190 km lang en trekt het bergachtige achterland van Nice in. Er zullen op de tweede dag al direct meerdere cols beklommen moeten worden, namelijk de Col de la Colmiane (16,3 km aan 6,2%), de Col de Turini, de Col d'Eze (7,8 km aan 7%) en de Col des Quatre Chemins (5,5 km aan 5,5%). Het komt niet vaak voor dat er al zo vroeg in de Ronde van Frankrijk zoveel moet worden geklommen.[1] Op 15 oktober 2019 werd het volledige parcours bekendgemaakt.[2]
Klassementsleiders na elke etappe bewerken
- 1 De groene trui werd in de tweede etappe gedragen door Peter Sagan, die in het puntenklassement derde stond achter leider Alexander Kristoff en wittetruidrager Mads Pedersen.
- 2 De witte trui werd in de achttiende en eenentwintigste etappe gedragen door Enric Mas, die in het jongerenklassement tweede stond achter leider Tadej Pogačar.
- 3 De bolletjestrui wordt in de eenentwintigste etappe gedragen door Richard Carapaz, die in het bergklassement tweede staat achter leider Tadej Pogačar.
Eindklassementen bewerken
Zie Ronde van Frankrijk 2020/Eindstanden voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Algemeen klassement bewerken
|
Nevenklassementen bewerken
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Trivia bewerken
- Deze Ronde van Frankrijk kende voor het eerst deelnemers uit Ecuador (Richard Carapaz) en Israël (Guy Niv). Beide renners haalden Parijs.
- In geen enkele naoorlogse editie haalden zoveel renners Parijs met een achterstand van meer dan 5 uur op de eindwinnaar. Rode lantaarndrager Roger Kluge was de hekkensluiter met de grootste achterstand sinds 1954.
| Bronnen, noten en/of referenties |
winnaars gele trui ·
puntenklassement ·
bergklassement ·
jongerenklassement ·
tussensprintklassement ·
combinatieklassement ·
ploegenklassement ·
strijdlust ·
rode lantaarn
records · meeste deelnames · ranglijst etappewinnaars · bekende beklimmingen · valpartijen · dopinggevallen · Grand Départ · Souvenir Henri Desgrange
.svg){kind=small} Belgische | deelnemers · geletruidragers · etappewinnaars |
 Nederlandse | deelnemers · geletruidragers · etappewinnaars |
1903 · 1904 · 1905 · 1906 · 1907 · 1908 · 1909 · 1910 · 1911 · 1912 · 1913 · 1914 · 1915 · 1916 · 1917 · 1918 · 1919 · 1920 · 1921 · 1922 · 1923 · 1924 · 1925 · 1926 · 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1940 · 1941 · 1942 · 1943 · 1944 · 1945 · 1946 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020 · 2021 · 2022 · 2023 · 2024