Wout Poels

Wout Poels
	Poels in 2018
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Wouter Lambertus Martinus Henricus Poels
Geboortedatum	1 oktober 1987
Geboorteplaats	Venray, Nederland
Lengte	183 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Bahrain-Victorious
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klimmer
Ploegen
2006–2008; 2009–2013; 2014; ; 2015–2019; ; 2020; 2021-	P3 Transfer; Vacansoleil; Omega Pharma-Quick Step; Team Sky; Team INEOS; Bahrain McLaren; Bahrain-Victorious
Beste prestaties
Amstel Gold Race	22e (2023)
Luik-Bastenaken-Luik	1e (2016)
Ronde van Lombardije	12e (2015)
Ronde van Italië	12e (2018)
Ronde van Frankrijk	16e (2021) ; 1 etappezege
Ronde van Spanje	6e (2017, 2020) ; 2 etappezeges
Overige
Zeges:
Ronde van Valencia	2016
Portaal	Wielersport

Wouter Lambertus Martinus Henricus (Wout) Poels (Venray, 1 oktober 1987) is een Nederlands wielrenner die anno 2023 rijdt voor Bahrain-Victorious.

Carrière bewerken

2008-2009 bewerken

In 2006, 2007 en 2008 kwam Poels uit voor P3 Transfer-Batavus, samen met zijn vier jaar oudere broer Norbert.^[1] Bij aanvang van het seizoen 2009 werd hij full-prof bij Vacansoleil, de opvolger van het P3 Transfer-Batavus-team. Op dat moment was hij de jongste Nederlandse wielerprof en stond hij bekend als een van de grootste klimtalenten van Nederland. In de Ronde van Murcia van 2009 won hij de Marco Pantani-trofee omdat hij als eerste renner de top van de hoogste berg in die wedstrijd bereikte. Bovendien eindigde hij als tweede in het bergklassement.

2010 bewerken

Tijdens de slottijdrit van de Ronde van Zwitserland in 2010 verbaasde Poels door negende te worden. In de Ronde van de Ain deed hij het ook uitzonderlijk goed: hij pakte daar namelijk de winst in de vierde etappe door te winnen van onder andere David Moncoutié en Haimar Zubeldia. Hij werd in diezelfde ronde ook tweede in het algemeen klassement in dezelfde tijd als winnaar Zubeldia. In de Ronde van Groot-Brittannië won Poels op 14 september 2010 de vierde etappe.

2011 bewerken

In 2011 startte Poels voor het eerst in de Ronde van Frankrijk. Deze ronde kon hij door ziekte echter niet uitrijden. In de Ronde van Spanje van dat jaar wist hij zijn klimtalent te bevestigen met een etappewinst op nota bene een van de zwaarste beklimmingen in het wielrennen: de Angliru. In 2019 werd Juan José Cobo geschrapt als winnaar van deze etappe en eindzege waardoor de etappewinst uiteindelijk naar Poels ging.^[2]

In de laatste week van de Vuelta verloor Poels nog wel wat tijd op de favorieten, waardoor hij de ronde besloot als zeventiende in het algemeen klassement.

2012 bewerken

In het daaropvolgende jaar, 2012, reed Poels een sterke Tirreno-Adriatico. Hij eindigde als achtste in het algemeen klassement en won het jongerenklassement. In de Ronde van Frankrijk moest hij weer in de eerste week opgeven, ditmaal na een massale valpartij in de zesde etappe, waarbij hij een gescheurde nier en milt, gekneusde longen en drie gebroken ribben opliep. Ondanks deze zware kwetsuren wist Poels nog tien kilometer verder te fietsen voordat hij na aandringen van zijn ploegleider opgaf. Documentairemaker Marijn Poels maakte de film "Retour" over het revalidatieproces van de renner.

2014 bewerken

Doordat zijn werkgever Vacansoleil-DCM eind 2013 zonder sponsor zat, besloot Wout Poels over te stappen naar het Belgische Omega Pharma-Quick-Step. Hij liet in 2014 direct van zich horen en won de koninginnenrit in de Ronde van het Baskenland. Op de slotklim ging hij er alleen vandoor en hij behield zijn voorsprong. Poels nam ook deel aan de Giro, met als doel kopman Rigoberto Urán bij te staan. Zelf stond hij lang in de top-10, maar in de rit over de beruchte Gavia en Stelvio verloor hij bijna drie kwartier. Poels werd uiteindelijk eenentwintigste, Uràn werd tweede. Later dat jaar reed hij de Vuelta a España. Hij zat 2 keer in belangrijke ontsnappingen, maar kon die niet omzetten in een ritzege. Eind 2014 maakte hij bekend met ingang van 2015 voor Team Sky te gaan rijden.

2015 bewerken

In het voorjaar won hij de vierde etappe van de Tirreno-Adriatico. Hij plaatste vlak voor de top van de laatste klim een aanval en behield zijn voorsprong. Verder had Poels een groot aandeel in de eindzeges van Chris Froome in de Dauphiné en de Tour. In het najaar behaalde Poels een ritzege in de koninginnenrit van de Ronde van Groot-Brittannië, waar hij tevens tweede werd in het eindklassement. Daarnaast was hij dicht bij de rit- en eindzege in de Abu Dhabi Tour, ware het niet dat Poels onderuit ging in de laatste bocht van de koninginnenrit.

2016 bewerken

Poels begon 2016 sterk met winst van de tijdrit in de Ronde van Valencia. Later won hij ook de koninginnenrit, waardoor hij tevens het eindklassement naar zich toe trok. Hij trok zijn goede vorm van het voorjaar door in de Ronde van Catalonië waar hij als overblijver van een vroege ontsnapping de vijfde etappe wist te winnen. Op 24 april won hij Luik-Bastenaken-Luik, de grootste zege in zijn carrière.

In augustus nam Poels deel aan de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, maar reed deze niet uit vanwege een val. Aanvankelijk zou hij vier dagen later de tijdrit rijden, maar vanwege de val in de wegrit ging dat niet door.

Periode Team Sky/INEOS (2015-2019) bewerken

Muurschildering met fiets door Anne Baeyen, in Blitterswijck (2021)

Gedurende de vijf jaren dat Poels bij Team Sky/INEOS onder contract stond, was hij, naast 13 individuele overwinningen, met name op sleutelmomenten bepalend voor het succes van de ploeg bij overwinningen in de grote rondes. Van de 7 'Grand Tours' die Poels reed wist hij er met zijn ploeg maar liefst 6 te winnen. Viermaal tijdens de Tour de France (Froome (2x), Thomas, Bernal), eenmaal tijdens de Ronde van Italië en de Ronde van Spanje (beide Froome). Voorts bezorgde Poels Team Sky hoogstpersoonlijk haar eerste "Monument" door in de wielerklassieker Luik-Bastenaken-Luik (2016) als eerste over de meet te komen.

2020 bewerken

In 2020 stapte Poels over naar Team Bahrain McLaren. Hij werd dat jaar onder meer 6e in de Ronde van Spanje.

2021 bewerken

In 2021 was Poels vooral actief in verschillende kleinere en grote rondes. Zo reed hij achter elkaar de Ronde van Frankrijk en de Ronde van Spanje. Beide wedstrijden reed hij uit. Alle andere wedstrijden waarin hij dit jaar deelnam reed hij ook uit, waaronder de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik.

2022 bewerken

In het begin van dit seizoen wist Poels de Ruta del Sol te winnen. Dit deed hij met 14 seconden verschil op de nummer twee, Cristian Rodríguez. Tevens won hij de vierde etappe. Verder dit jaar reed hij onder andere de Ronde van Italië, waar hij meermaals mee zat in de vroege vlucht. De andere grote ronde die hij reed was de Ronde van Spanje, deze reed hij echter niet uit. Bij het wereldkampioenschap wielrennen eindigde hij als 81e.

2023 bewerken

In 2023 kwam Poels als eerste over de streep in de 15de etappe van de Ronde van Frankrijk van Les Gets naar Saint-Gervais Mont Blanc Le Bettex.^[3] Dit was zijn tweede maar eerste "échte" etappezege in een Grote ronde nadat in 2019 de winst van de 15e etappe in de Vuelta van 2011 met terugwerkende kracht alsnog aan Wout Poels werd toegekend. Een geëmotioneerde Poels droeg zijn zege op de Mont Blanc op aan zijn op 16 juni 2023 in de Ronde van Zwitserland overleden Zwitserse ploegmaat Gino Mäder. Op 16 september 2023 won Wout Poels nipt de voorlaatste (20e etappe) van de Ronde van Spanje, van Manzanares el Real naar Guadarrama in een kopgroepje van onder andere Remco Evenepoel.

Palmares bewerken

Overwinningen bewerken

2008: Eindklassement Ronde van León
2010: 4e etappe Ronde van de Ain; 4e etappe Ronde van Groot-Brittannië
2011: 3e etappe Ronde van de Ain; Jongerenklassement Ronde van de Middellandse Zee; 15e etappe Ronde van Spanje 2011
2012: 3e etappe Ronde van Luxemburg; Jongerenklassement Ronde van Luxemburg; Jongerenklassement Tirreno-Adriatico
2013: 5e etappe Ronde van de Ain
2014: 1e etappe Tirreno-Adriatico (ploegentijdrit); 4e etappe Ronde van het Baskenland
2015: 3e etappe Tirreno-Adriatico; 5e etappe Ronde van Groot-Brittannië
2016: 1e en 4e etappe Ronde van Valencia; Eindklassement Ronde van Valencia; Luik-Bastenaken-Luik; 5e etappe Ronde van Catalonië; 6e etappe Ronde van Groot-Brittannië
2017: 7e etappe Ronde van Polen
2018: 2e etappe Ruta del Sol; Puntenklassement Ruta del Sol; 4e etappe Parijs-Nice (individuele tijdrit); 6e etappe Ronde van Groot-Brittannië
2019: 7e etappe Critérium du Dauphiné
2022: 4e etappe Ruta del Sol; Eindklassement Ruta del Sol
2023: 15e etappe Ronde van Frankrijk; 20e etappe Ronde van Spanje

Resultaten in voornaamste wedstrijden bewerken

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2009
2010
2011		opgave	17e (1)
2012		opgave
2013		28e	opgave
2014	21e		38e
2015		44e
2016		28e
2017			6e
2018	12e	58e
2019		26e	34e
2020		110e	6e
2021		16e	23e
2022	34e		opgave
2023		27e (1)	15e (1)
2024

Jaar	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Brabantse Pijl	Clásica San Sebastián	WK op de weg	Wereldranglijsten
2009			120e	145e
2010	107e				29e		42e
2011	82e	opgave	opgave	33e	44e		88e	51e (UWT)
2012	opgave	76e		15e				114e (UWT)
2013				113e	48e	15e		140e (UWT)
2014	118e	80e	opgave	12e	15e		57e	138e (UWT)
2015	opgave		12e	opgave				84e (UWT)
2016	41e	1 ↑	opgave	4e				28e (UWT)
2017			38e				opgave	46e (UWT)
2018	opgave	117e		64e			opgave	148e (UWT)
2019	108e	10e		22e		opgave		48e (UWR)
2020		87e		16e	65e			91e (UWR)
2021	58e	109e		22e
2022		39e	opgave	25e		opgave	81e
2023	22e	42e		47e	30e
2024

Resultaten in kleinere rondes bewerken

Jaar	Tour Down Under	Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Romandië	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen	Ronde van Peking/ Ronde van Guangxi
2010									37e
2011				18e		40e			25e	4e
2012				8e		17e			15e
2013				10e		9e	opgave	57e
2014		47e		38e		10e (1)				15e
2015		3 ↑		7e (1)	24e			39e
2016				14e	34e (1)			25e
2017										3 ↑ (1)	7e
2018			opgave (1)
2019	3 ↑			7e				4e (1)
2020										35e
2021		19e			79e				31e
2022			15e		opgave
2023		6e	27e		29e
2024				11e

Ploegen bewerken

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Profiel van Wout Poels op ProCyclingStats

↑ (en) Rider Profile. Cycling News.
↑ Cobo geschrapt als winnaar Vuelta 2011, Froome nieuwe winnaar, Mollema nu derde - ad.nl, 13 juni 2019
↑ (en) Poels, better late than never - Tour de France 2023. www.letour.fr. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ De ploeg heette tot 30 april Team Sky, maar na het aantrekken van een nieuwe sponsor heeft de ploeg per 1 mei de huidige naam

[1] (en) Rider Profile. Cycling News.

[2] Cobo geschrapt als winnaar Vuelta 2011, Froome nieuwe winnaar, Mollema nu derde - ad.nl, 13 juni 2019

[3] (en) Poels, better late than never - Tour de France 2023. www.letour.fr. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[4] De ploeg heette tot 30 april Team Sky, maar na het aantrekken van een nieuwe sponsor heeft de ploeg per 1 mei de huidige naam

[1]

[2]

[3]

[4]