Resolutie 1258 Veiligheidsraad Verenigde Naties

resolutie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties

Resolutie 1258 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de VN-Veiligheidsraad aangenomen op 6 augustus 1999.

Resolutie 1258
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 6 augustus 1999
Nr. vergadering 4032
Code S/RES/1258
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
Onderwerp Congolese burgeroorlog
Beslissing Autoriseerde 90 VN-verbindingsofficieren in Congo en omliggende landen.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1999
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Argentinië Argentinië · Vlag van Brazilië Brazilië · Vlag van Bahrein (1972-2002) Bahrein · Vlag van Canada Canada · Vlag van Gabon Gabon · Vlag van Gambia Gambia · Vlag van Maleisië Maleisië · Vlag van Namibië Namibië · Vlag van Nederland Nederland · Vlag van Slovenië Slovenië
De conflictzone in Oost-Congo.

Achtergrond bewerken

  Zie Congolese Burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 1994 braken in de Democratische Republiek Congo etnische onlusten uit die onder meer werden veroorzaakt door de vluchtelingenstroom uit de buurlanden Rwanda en Burundi. In 1997 beëindigden rebellen de lange dictatuur van Mobutu en werd Kabila de nieuwe president. In 1998 escaleerde de burgeroorlog toen andere rebellen Kabila probeerden te verjagen. Zij zagen zich gesteund door Rwanda en Oeganda. Toen hij in 2001 omkwam bij een mislukte staatsgreep werd hij opgevolgd door zijn zoon. Onder buitenlandse druk werd afgesproken verkiezingen te houden die plaatsvonden in 2006 en gewonnen werden door Kabila. Intussen zijn nog steeds rebellen actief in het oosten van Congo en blijft de situatie er gespannen.

Inhoud bewerken

Waarnemingen bewerken

De Veiligheidsraad wilde de ernstige humanitaire situatie in de Democratische Republiek Congo opgelost zien en zorgen dat alle vluchtelingen veilig huiswaarts konden keren. De situatie in het land noopte tot een ingrijpen.

Handelingen bewerken

Op 10 juli was een staakt-het-vuren getekend dat als basis kon dienen om het conflict in Congo op te lossen. Alle partijen, de rebellengroepen in het bijzonder, werden opgeroepen de vijandelijkheden te stoppen en het staakt-het-vuren uit te voeren. Ze moesten ook in debat gaan tijdens een proces van nationale verzoening.

De Veiligheidsraad autoriseerde de inzet van tot 90 militaire VN-verbindingsofficieren naar de hoofdsteden van de landen die het staakt-het-vuren ondertekenden en het hoofdkwartier van de gezamenlijke militaire commissie die zij hadden opgericht om dat staakt-het-vuren uit te voeren. Met een mandaat van drie maanden moesten zij contacten leggen, steun verlenen en informatie doorspelen.

De secretaris-generaal mocht ook zo snel mogelijk een Speciale Vertegenwoordiger aanstellen om de VN-aanwezigheid in de regio te leiden.

Verwante resoluties bewerken