Keratinocyt[1] is het soort cel waaruit de opperhuid is opgebouwd. De basale laag van de opperhuid wordt vooral gevormd door keratinocyten en enkele melanocyten (verhouding ongeveer 10:1). Melanocyten geven pigment af aan de keratinocyten, die daarmee hun celkern tegen uv beschermen. Gewoonlijk vinden alleen in de onderste laag celdelingen plaats. Een van de dochtercellen schuift door naar hoger gelegen huidlagen. Met dit proces wordt de opperhuid continu vernieuwd. Gemiddeld duurt dat ongeveer 4-6 weken.[2]. Er zouden ongeveer 50.000 keratinocyten per mm2 huid aanwezig zijn.

Gekweekte keratinocyten (type: MDKC) bekeken met scanning laser confocale microscopie; gekleurd voor desmoplakine (in desmosomen die de cellen aan elkaar verbinden), keratine (het skelet van de cel), en DNA (in de celkern)

Keratinocyten liggen dicht tegen elkaar aan, en zijn stevig aan elkaar verbonden. Een belangrijke verbinding wordt gevormd door de desmosomen; als desmosmen beschadigd raken, zoals bij de ziekte pemphigus vulgaris, ontstaan blaren in de huid.

In het stratum granulosum gaan de keratinocyten geleidelijk "verhoornen":

  • ze verliezen hun celkern
  • ze maken een stevige envelop ("cornified envelope").

Zo ontstaat het stratum corneum, de hoornlaag. De hoornlaag is belangrijk om het verlies van water tegen te gaan, en ook om het lichaam te beschermen tegen stoffen van buiten. Keratinocyten in de hoornlaag worden ook wel corneocyt genoemd.

Zie ook bewerken

  • Huidcel voor andere celtypen in de opperhuid.
Zie de categorie Keratinocytes van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Literatuurverwijzingen bewerken

  1. Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
  2. Weedon D. Skin pathology. Edinburgh: Livingstone 1997