Desmosoom

cellulaire component

Een desmosoom (ook macula adherens genoemd) is een structuur in het celmembraan van dieren die ervoor zorgt dat cellen aan elkaar kunnen hechten. Desmosomen komen voor in de zogenaamde intercalaire schijven tussen hartspiercellen van de mens, tussen de cellen met microvilli in de dunne darm, en tussen cellen in de opperhuid.

Desmosoom: structuur van celhechting

Een desmosoom bestaat uit cadherine-eiwitten die door het celmembraan heen steken (een zogenaamd transmembraaneiwit), en uit eiwitten die de structuur aan het cytoskelet in de cel verankeren. In de huidcellen bestaan deze eiwitten of intermediaire filamenten uit keratine en in spierweefsel van het hart uit desmine.[1]

Bij planten bestaat de hechting tussen cellen uit plasmodesmata die het cytosol van twee naast elkaar liggende cellen verbinden en waardoor zich voedingsstoffen verspreiden.[1]