Heinz Hermann

voetballer uit Zwitserland

Heinz Hermann (Zürich, 28 maart 1958[1]) is een voormalig Zwitsers profvoetballer, die gedurende zijn carrière vooral op het middenveld speelde. Na zijn actieve loopbaan stapte hij het trainersvak in. Hermann is met 118 interlands recordinternational van zijn land[2] en werd vijfmaal uitgeroepen tot Zwitsers voetballer van het jaar.

Heinz Hermann
Heinz Hermann
Persoonlijke informatie
Volledige naam Heinz Hermann
Geboortedatum 28 maart 1958
Geboorteplaats Zürich, Zwitserland
Lengte 182 cm
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Gestopt in 1999
Jeugd
Vlag van Zwitserland FC Seefeld Zürich
Senioren
Seizoen Club W (G)
1977–1985
1985–1990
1990–1992
1992–1993
1993–1994
1995–1999
Vlag van Zwitserland Grasshopper-Club
Vlag van Zwitserland Neuchâtel Xamax
Vlag van Zwitserland Servette FC
Vlag van Zwitserland Grasshopper-Club
Vlag van Zwitserland FC Aarau
Vlag van Zwitserland FC Basel
Interlands
1978–1991 Vlag van Zwitserland Zwitserland 118(15)
Getrainde teams
1997
2000–2002
2002–2005
2005–2007
2007–2008
Vlag van Zwitserland FC Basel
Vlag van Zwitserland SR Delémont
Vlag van Duitsland Mannheim (assistent)
Vlag van Zwitserland FC Basel (jeugd)
Vlag van Liechtenstein FC Vaduz
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière bewerken

Hermann speelde achtereenvolgens voor Grasshopper-Club, Neuchâtel Xamax FC, Servette FC, Grasshopper-Club, FC Aarau en FC Basel. Hij won zeven Zwitserse landstitels en driemaal de Zwitserse beker gedurende zijn carrière.

Erelijst bewerken

  •   Grasshopper Club Zürich
    • Swiss Super League: 1978, 1982, 1983 en 1985
    • Swiss Cup: 1983
  •   Neuchâtel Xamax
    • Swiss Super League: 1987 en 1988
    • Schweizer Cup: 1985 en 1990
  •   FC Aarau
    • Swiss Super League: 1993
  •   Zwitsers voetballer van het jaar
    • 1984, 1985, 1986, 1987, 1988

Interlandcarrière bewerken

Hermann kwam 118 keer uit voor het Zwitsers nationaal elftal[2][3]. Hij maakte zijn debuut op 6 september 1978 in het vriendschappelijke duel in Luzern tegen de Verenigde Staten (2-0-overwinning), net als doelman Karl Engel. Hermann viel in dat duel na rust in voor René Botteron. Zijn 118de en laatste interland speelde hij op 13 november 1991 in Boekarest tegen Roemenië (1-0 nederlaag).

Interlanddoelpunten
# Datum Locatie Tegenstander Goal(s) Uitslag Wedstrijd
1. 09/06/1979 Reykjavik   IJsland   61' 1–2 EK-kwalificatie
2. 30/03/1983 Glasgow   Schotland   58' 2–2 EK-kwalificatie
3. 30/11/1983 Algiers   Algerije   89' 1–2 Oefeninterland
4. 27/03/1984 Zürich   Polen   79' 1–1 Oefeninterland
5. 01/02/1985 Bogota   Colombia   30' 2–2 Oefeninterland
6. 08/02/1985 Tampa   Verenigde Staten   11' 1–1 Oefeninterland
7. + 8. 06/05/1986 Genève   Algerije   8'   14' 2–1 Oefeninterland
9. 19/08/1986 Lausanne   Frankrijk   72' 2–0 Oefeninterland
10. 25/03/1987 Bellinzona   Tsjecho-Slowakije   11' 1–2 Oefeninterland
11. 14/12/1988 Caïro   Egypte   68' 1–3 Oefeninterland
12. 03/04/1990 Luzern   Roemenië   44' 2–1 Oefeninterland
13. 12/03/1991 Balzers   Liechtenstein   26' 0–6 Oefeninterland
14. 05/06/1991 Sankt Gallen   San Marino   55' 7–0 EK-kwalificatie
15. 11/09/1991 Bern   Schotland   39' 2–2 EK-kwalificatie

Zie ook bewerken