Associatie van klein glaskruid

Associatie van klein glaskruid
	Vegetatieaspect in de lente
Syntaxonomische indeling
Klasse:	Asplenietea; (muurvaren-klasse)
Orde:	Tortulo-Cymbalarietalia; (muurleeuwenbek-orde)
Verbond:	Parietarion judaicae; (verbond van klein glaskruid)
Associatie
	Asplenio-Parietarietum; Segal 1969
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons

De associatie van klein glaskruid (Asplenio-Parietarietum) is een associatie uit het verbond van klein glaskruid (Parietarion judaicae). De associatie omvat muurvegetatie op zonnige, stenige maar voedselrijke plaatsen.

Naamgeving en codering bewerken

Syntaxoncode voor Nederland (rVvN): r21Aa01
BWK-karteringscode: km

De wetenschappelijke naam Asplenio-Parietarietum is afgeleid van de botanische namen van twee veel voorkomende soorten binnen de associatie, de muurvaren (Asplenium ruta-muraria) en de kensoort klein glaskruid (Parietaria judaica).

Fysiognomie bewerken

Vegetatie van de associatie van klein glaskruid worden gekenmerkt door een zeer open vegetatie met volledige afwezigheid van de boom- en de struiklaag.

In de kruidlaag is het klein glaskruid dominant, wat de vegetatie een struikachtige indruk geeft. Andere soorten bloeiende planten en varens spelen een kleinere rol.

De moslaag is weinig soortenrijk met het gewoon muursterretje als meest gevonden soort.

Ecologie bewerken

Deze plantengemeenschap is voornamelijk te vinden aan de voet van vochtige tot droge, kalkrijke rotswanden en muren. Van nature zijn ze enkel te vinden in rotsspleten en op rotswanden in kalkgebergtes en -plateaus. In de Lage Landen vinden we ze vooral terug op oude stadsmuren, gracht- en kademuren, waterputten, kerkhofmuren en kasteelruïnes, muren van kalksteen of gevoegd met kalkrijke cement, die op het zuiden zijn gericht.

Het substraat is meestal verweerd, kalkrijk en eutroof door toevoer van fosfaten en nitraten van buitenaf, zoals door guanotrofie.

Verspreiding bewerken

Het verspreidingsgebied van de associatie van klein glaskruid omvat de stedelijke gebieden van atlantisch en subatlantisch Europa.

In Nederland komt deze associatie vooral voor in het rivierengebied. Ook in Vlaanderen zijn het vooral de steden langs de grote rivieren waar ze te vinden is.

Diagnostische taxa voor Nederland en Vlaanderen bewerken

De associatie van klein glaskruid heeft in Nederland en Vlaanderen slechts één kensoort, het klein glaskruid, een plant die zelden ontbreekt. In het onderstaande overzicht staan de belangrijkste diagnostische taxa van de associatie in Nederland en Vlaanderen.

Kruidlaag

Klein glaskruid

Muurleeuwenbek

Plat beemdgras

Kentaxon	Abundantie	Triviale naam	Botanische naam
kA	D	klein glaskruid	Parietaria judaica
kO	A	muurleeuwenbek	Cymbalaria muralis
kK	O	muurvaren	Asplenium ruta-muraria
kK	Z	gele helmbloem	Pseudofumaria lutea
	F	plat beemdgras	Poa compressa
	O	gewone paardenbloem	Taraxacum officinale
	O	wolfspoot	Lycopus europaeus
	O	straatgras	Poa annua
	O	gewone melkdistel	Sonchus oleraceus
	O	grote brandnetel	Urtica dioica
	O	liggende vetmuur	Sagina procumbens
	O	Canadese fijnstraal	Conyza canadensis
	O	kropaar	Dactylis glomerata
	O	grote weegbree	Plantago major
	O	klimop	Hedera helix

Moslaag

Gewoon muursterretje

Gewoon purpersteeltje

Kentaxon	Abundantie	Triviale naam	Botanische naam
kO	A	gewoon muursterretje	Tortula muralis
	O	gewoon purpersteeltje	Ceratodon purpureus
	O	gedraaid knikmos	Bryum capillare
	O	gewoon zijdemos	Homalothecium sericeum
	O	zodeknikmos	Bryum caespiticium

Fotogalerij bewerken

Vegetatieaspect in de lente

Zie ook bewerken

Vegetatiekunde van A tot Z

Zie de categorie Asplenio-Parietarietum van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

Schaminée, J.H.J., Sýkora, K., Smits N. & Horsthuis, M. (2010). Veldgids Plantengemeenschappen van Nederland. KNNV Uitgeverij, Zeist. ISBN 978 90 5011 309 0
Sýkora, K., 2008: Field Guide Dutch Plant Communities. Species composition and ecology
B.De Fré & M.Hoffmann, 2004: Systematiek van natuurtypen voor Vlaanderen: 5. Pioniersmilieus. Verslag van het Instituut voor Natuurbehoud 2004.7.