SelectieprocedureBewerken
Men koos ervoor om een nationale finale te houden. Deze vond plaats in de studio's van TSR in Genève, en werd gepresenteerd door Serge Moisson.
Aan deze finale deden 9 acts mee en de winnaar werd bepaald door 3 regionale jury's, een journalistenpanel en expertjury.
Zwitserse nationale finale - 23 februari 1985
| Volgorde
|
Artiest
|
Lied
|
Punten
|
Plaats
|
|---|
| 1
|
Rainy Day
|
Gioventù
|
30
|
4
|
| 2
|
Nicki Nicolas
|
Je n'aime que toi
|
8
|
9
|
| 3
|
Mariella Farré
|
Oh, mein Pierrot
|
22
|
7
|
| 4
|
Friends
|
Europeo
|
21
|
8
|
| 5
|
Mariella Farré & Pino Gasparini
|
"Piano, Piano"
|
35
|
1
|
| 6
|
Arlette Zola
|
Aime-moi
|
31
|
3
|
| 7
|
Daniela Simons
|
Repars à zéro
|
32
|
2
|
| 8
|
Swiss Singers
|
Der kuckuck
|
27
|
5
|
| 9
|
Renato Mascetti
|
Una notte a Casablanca
|
24
|
6
|
Zwitserland moest als vijftiende aantreden op het festival, net na het Verenigd Koninkrijk en voor Zweden. Op het einde van de puntentelling bleek dat ze 39 punten hadden verzameld, goed voor een 12de plaats.
Nederland deed niet mee in 1985 en België had 5 punten over voor de Zwitserse inzending.[2]
| 12 punten
|
10 punten
|
8 punten
|
7 punten
|
6 punten
|
|---|
|
|
|
|
|
|
| 5 punten
|
4 punten
|
3 punten
|
2 punten
|
1 punt
|
|---|
|
|
|
|
|
|
Punten gegeven door ZwitserlandBewerken
Punten gegeven in de finale:
| Bronnen, noten en/of referenties
|
.svg){kind=small}
Zwitserland
.svg){kind=small}
Turkije
.svg){kind=small}
Verenigd Koninkrijk
Zweden
Israël
Noorwegen
Ierland
Frankrijk
Cyprus
Finland
Oostenrijk