Zandenburg

kasteel in Nederland

De Zandenburg of slot Zandenburg (ook wel Sandenburgh genoemd) was een kasteel in Zanddijk, buiten het stadje Veere in Zeeland. Het was de residentie van de heren van Veere, eerst uit het huis Borssele en later uit een bastaardlijn van het huis Bourgondië. Vooral de admiraals Filips, Adolf en Maximiliaan van Bourgondië maakten in de eerste helft van de 16e eeuw de Zandenburg tot een van de bekendste hoven van de Habsburgse Nederlanden.

Slot Sandenburg
Sandenburg
Locatie buiten (zuidelijk) Veere
Algemeen
Bouwmateriaal Klooster moppen
Steen
Gebouwd in 1270
Gesloopt in 1812

Aan het einde van de 13e eeuw was Zandenburg, net als Veere, een leen van het huis Borssele. Hendrik II van Borselen en zijn zoon Wolfert VI van Borselen, maarschalk van Frankrijk, schoonzoon van koning Jacobus I van Schotland, ontvingen hier de Bourgondische hertogen Filips de Goede (1437) en Karel de Stoute (1451 en 1470)[1].

De maarschalk had geen mannelijke erfgenamen en hij liet Zandenburg na aan zijn dochter Anna, die op 4 juli 1485 aan Filips van Bourgondië, heer van Beveren, uitgehuwelijkt was. Filips was een zoon van groot-bastaard Anton van Bourgondië, die ook een zoon van hertog Filips was, en droeg de titel van admiraal der Nederlanden. Zijn zoon Adolf en kleinzoon Maximiliaan II van Bourgondië waren eveneens admiraal. Maximiliaan was ook stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht. Deze drie konden het zich veroorloven op de Zandenburg de Habsburgse vorsten te ontvangen: Filips de Schone (1500), keizer Karel V (1515 en 1540) en Filips II van Spanje (1556).

Maximiliaan stierf zonder opvolger en daarmee was de grote tijd van Zandenburg ten einde. Het kasteel verviel en de ruïne werd in 1812 gesloopt[2]. In 2005 werd de plek met de resten beschermd.[3]

Literatuur bewerken

  • Louis Sicking, Neptune and the Netherlands. State, economy and war at sea in the Renaissance. Leiden [etc.], 2004 (History of Warfare 23) (gedeeltelijk online bij googlebooks)
  • Tiny Polderman, 'Archeologica Zelandica: Sandenburgh bij Veere.' In: Zeeland 4/3 (september 1995), 109-112.

Referenties bewerken