De titelhouders waren de Nederlanders Sven Kramer bij de mannen en Ireen Wüst bij de vrouwen. Kramer verdedigde zijn titel niet, Wüst wel. Wüst behaalde voor de vierde opeenvolgende keer de wereldtitel, haar vijfde in totaal. Het was de dertiende Nederlandse titel bij de vrouwen. Bij de mannen volgde Koen Verweij zijn land- en teamgenoot op als wereldkampioen allround. Verweij was de zeventiende Nederlander die wereldkampioen werd, het was de 34e wereldtitel voor Nederland.
Op basis van het eindklassement van het wereldkampioenschap schaatsen allround 2013 werden de 24 startplaatsen verdeeld tussen de verschillende werelddelen. Europa had in 2014 recht op achttien startplaatsen (veertien rijders bij de eerste 16 plus vier). Azië en Noord-Amerika (inclusief Oceanië) mochten beide drie rijders afvaardigen (één rijder bij de eerste 16 plus twee). Het aantal startplaatsen per land werd ingevuld aan de hand van de uitslagen van het EK van 2014 en de beide WK-kwalificatietoernooien voor Azië en Noord-Amerika & Oceanië. De verdeling per land is in het schema hieronder af te lezen.
4 plaatsen
3 plaatsen
2 plaatsen
1 plaats
Europa (18)
Nederland, Polen
Noorwegen
Rusland, Italië
België, Letland, Zweden
Azië (3)
China
Kazachstan
Noord-Amerika & Oceanië (3)
Verenigde Staten
Canada
Polen schreef slechts drie deelnemers in, in plaats van de toegewezen vier, waardoor Rusland een derde schaatser had mogen inschrijven, maar omdat er toch maar twee Russen startten schoof de Nederlandse Oostenrijker Bram Smallenbroek door.
Op basis van dit eindklassement is het aantal startplaatsen voor de Wereldkampioenschappen schaatsen allround 2015 verdeeld tussen de werelddelen. Europa verwierf achttien startplaatsen (veertien rijders bij de eerste 16 plus vier). Azië verwierf vier startplaatsen (twee rijders bij de eerste 16 plus twee) en Noord-Amerika & Oceanië (geen rijders bij de eerste 16) verwierf alleen de twee gegarandeerde startplaatsen.
Op basis van het eindklassement van het wereldkampioenschap schaatsen allround 2013 werden de 24 startplaatsen verdeeld tussen de verschillende werelddelen. Europa had recht op veertien startplaatsen (tien rijdsters bij de eerste 16 plus vier). Azië en Noord-Amerika & Oceanië mochten beide vijf rijdsters afvaardigen (drie rijdsters bij de eerste 16 plus twee). Het aantal startplaatsen per land werd ingevuld aan de hand van de uitslagen van het EK van 2014 en de beide WK-kwalificatietoernooien voor Azië en Noord-Amerika & Oceanië. De verdeling per land is in het schema hieronder af te lezen.
4 plaatsen
3 plaatsen
2 plaatsen
1 plaats
Europa (14)
Nederland, Rusland
Polen
Duitsland, Noorwegen, Tsjechië
Azië (5)
China
Japan
Noord-Amerika & Oceanië (5)
Canada
Verenigde Staten
De beoogde Tsjechische deelneemster Martina Sáblíková[2] en de beoogde Duitse deelneemster Claudia Pechstein[3] namen niet deel, waardoor er een Belgische en een tweede Noorse vrouw van de reservelijst doorschoven naar de deelnemerslijst. De twee Amerikaanse vrouwen werden niet ingeschreven en werden ook niet vervangen, zodat er tweeëntwintig vrouwen van start gingen in plaats van de maximale vierentwintig.
Op basis van dit eindklassement zijn het aantal startplaatsen voor de Wereldkampioenschappen schaatsen allround 2015 verdeeld tussen de verschillende werelddelen. Europa verwierf zestien startplaatsen (twaalf rijdsters bij de eerste 16 plus vier). Azië verwierf vijf startplaatsen (drie rijdsters bij de eerste 16 plus twee) en Noord-Amerika & Oceanië verwierf drie startplaatsen (één rijdster bij de eerste 16 plus twee).
Nederland
ISU
Denis Joeskov
Konrad Niedźwiedzki
Håvard Bøkko
.svg){kind=small}
Bart Swings
LAT
KAZ
CHN
AUT
ITA
SWE
USA
CAN
JPN