Vuurmelkzwam

soort uit het geslacht melkzwam

De vuurmelkzwam (Lactarius pyrogalus)[1] is een melkzwam die in symbiose leeft met de hazelaar.[1] De soort wordt 4-7 centimeter groot en bezit melksap dat bij verwonding in druppels uit de zwam vloeit. Het is wijdverspreid en vruchtvorming vindt plaats van augustus tot oktober.

Vuurmelkzwam
Vuurmelkzwam
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Basidiomycota (Steeltjeszwam)
Klasse:Agaricomycetes
Onderklasse:ongeplaatst (incertae sedis)
Orde:Russulales
Familie:Russulaceae
Geslacht:Lactarius
Soort
Lactarius pyrogalus
Bull. ex Fr. (1838)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Vuurmelkzwam op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

Kenmerken bewerken

Uiterlijke kenmerken bewerken

Hoed

De soort heeft een hoed met een diameter van 5-10 cm die grijsbruin of grijsgeel is, soms met olijf- of lila tinten. Het is plat-convex tot volledig vlak en wordt met de jaren trechtervormig. De hoed is soms concentrisch gezoneerd, dun van vlees en wordt plakkerig als hij nat is, maar niet glanzend.

Steel

De steel is 4 tot 6 cm lang en 7 tot 15 mm in diameter. Het is over het algemeen cilindrisch, maar soms verdikt aan de basis. De steel is witachtig of heeft de kleur van de hoed, het vruchtvlees is ook witachtig.

Lamellen

De schimmel heeft licht gebogen aflopende lamellen die geel tot oranje van kleur zijn, maar met de jaren oker worden. Bij beschadigen van de lamellen komt er melksap vrij dat grijsgroen kleurt. Met KOH kleurt de melk oranjegeel.

Geur en smaak

Het vlees scheidt een brandend, scherp, wit melkachtig sap af dat geel wordt door kaliumhydroxide.

Sporenprint

Hij produceert een lichte okerkleurige sporenprint.

Micrroscopische kenmerken bewerken

De sporen zijn grotendeels elliptisch met wratten en een onvolledig netwerk. Ze bereiken afmetingen van 7–8 bij 5,5–7 µm. De sporen zijn amyloïde, wat betekent dat ze blauw worden met Melzers reagens.

Ecologie bewerken

De vuurmelkzwam is een mycorrhiza-schimmel en groeit alleen op hazelaar. De soort is niet gebonden aan bossen en groeit vaak in hazelaarbosjes die worden beheerd voor hakhout.

Taxonomie bewerken

Lactarius pyrogalus werd voor het eerst beschreven als Agaricus pyrogalus door de Franse mycoloog Bulliard in 1792, voordat hij in 1838 zijn huidige wetenschappelijke naam kreeg van de Zweed Elias Magnus Fries. Omdat de oorspronkelijke beschrijving van Lactarius pyrogalus niet duidelijk kan worden toegewezen aan een van de twee soorten, wordt de naam door sommige auteurs ook gebruikt voor een andere soort.

Naam bewerken

De soortaanduiding pyrogalus betekent vuurmelk en verwijst naar de pikante smaak van het melksap. De soort is niet giftig, maar het wordt toch afgeraden om de zwam te eten.

Zie de categorie Lactarius pyrogalus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.