Viviparus diluvianus
Viviparus diluvianus, is een uitgestorven kieuwslak.
Viviparus diluvianus Fossiel voorkomen: Vroeg- en Midden Pleistoceen | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Viviparus diluvianus (Kunth, 1865) | |||||||||||||
|
Beschrijving bewerken
Schelpkenmerken bewerken
Een plompe kegelvormige schelp met ongeveer 5½ matig bolle windingen gescheiden door een ondiepe sutuur, een rond peervormige mondopening en een vrij scherp gepunte top. De mondrand is niet verdikt en niet continu. De schelp is dikwandig. Het schelpoppervlak is glad en matglanzend en vertoont onregelmatige groeilijnen. Onder vergroting (meer dan ongeveer 15x) zijn fijne doorlopende spiraallijnen waarneembaar. Er is een nauwe spleetvormige navel die ook bedekt kan zijn. Het kleurpatroon is onbekend.
Afmetingen van de schelp bewerken
- hoogte: tot ongeveer 22 millimeter
- breedte tot ongeveer 17 millimeter
Dier bewerken
Over het dier is niets bekend.
Voortplanting bewerken
Hoewel alle Viviparidae ovovivipaar zijn, is over de voortplanting van deze soort niets bekend.
Habitat en levenswijze bewerken
Uit de begeleidende niet uitgestorven fauna en de sedimentaire facies waarin schelpen zijn aangetroffen, kan afgeleid worden dat Viviparus diluvianus geleefd heeft in rustige delen van rivieren.
Areaal bewerken
Viviparus diluvianus is in Nederland bekend uit het Tiglien van een boring bij Rosmalen, de kleigroeves bij Tegelen en Maalbeek bij Belfeld (beide eveneens Tiglien), boringen bij Noordbergum (Noordbergum Interglaciaal) en voormalige kleigroeves bij Neede, Enter en de Herikerberg (Holsteinien). Buiten Nederland is deze soort vooral aanwezig in Midden Pleistocene rivierafzettingen in de Noord europese Laagvlakte. Vermeld uit Polen, Duitsland, Engeland. Overigens is het de vraag of het steeds om dezelfde soort gaat.
Fossiel voorkomen bewerken
In Nederland bekend uit interglaciale rivierafzettingen uit het Tiglien tot en met het Holsteinien.
Gidsfossiel bewerken
Viviparus diluvianus wordt in Europa ten onrechte als kenmerkend voor het Holsteinien beschouwd.[1] Men kan wel zeggen dat het laatste optreden in dit interglaciaal aanwezig is: de soort sterft na dit interglaciaal uit.[2]
Opmerkingen bewerken
Rechtsboven is een exemplaar afgebeeld dat afkomstig is uit de 'Paludinenbank' in de boring 'Löwebrauerei' in Berlijn. Dit is de typelocaliteit van deze soort.
Over de status van deze soort bestaat veel verwarring en onenigheid in de literatuur. In feite is er nog steeds geen duidelijkheid.[3][4][5][6]
Andere afbeeldingen bewerken
-
Viviparus diluvianus
Groeve Maalbeek bij Belfeld (Limburg); Ouderdom: Tiglien
Zie ook bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|