Wikipedia

Veluwemeertocht

De Veluwemeertocht is een schaatswedstrijd op natuurijs en behoort tot de een van de veertien natuurijsklassiekers die in Nederland worden gereden. De tocht wordt onregelmatig (afhankelijk van de ijssituatie) gehouden op het Veluwemeer. Zowel de start als finish is in Elburg en de organisatie berust bij IJsclub TG Elsburg. Op 10 februari 2012 werd voor het laatst een Veluwemeertocht verreden door de profs, op 11 februari 2012 werd voor het laatst de toertocht verreden.

Route bewerken

De Veluwemeertocht wordt op een parcours van 25 kilometer gereden. De route gaat van Elburg via Nunspeet naar Harderwijk en vandaar terug naar Elburg en Kampen.

Historie bewerken

IJsclub TG Elburg organiseerde in de strenge Elfstedenwinter van 1963 twee wedstrijden, die allebei door Roelof Bakker uit IJhorst werden gewonnen. In 1970 won Jan Visser uit Hoogkarspel. De wedstrijd op het Veluwemeer groeide uit tot een klassieker, toen in 1976 door de Samenwerkende IJsclubs langs het randmeer besloten een wedstrijd over 200 kilometer te organiseren. De 6e Veluwemeertocht in januari 1976 was de eerste marathon over 200 kilometer, die na de beruchte Elfstedentocht van 1963 in Nederland werd gehouden. Het werd een succes met thuisrijder Dries van Wijhe uit Oldebroek als winnaar. De tocht startte en finishte bij Elburg. Het parcours ging tot Harderwijk en Kampen over het uitgestrekte Veluwemeer. De ronde van 20 kilometer werd tienmaal afgelegd. In 1979 won Ton Groot, in 1980 Co Giling en in 1985 Frans Boon. In 1987 behaalde Jan Roelof Kruithof uit Havelte in de Veluwemeertocht zijn tiende overwinning in een 200 kilometerwedstrijd, een record dat tot op de dag van vandaag niet geëvenaard is. In 1996 won Erik Hulzebosch de tot 100 kilometer terug gebrachte wedstrijd voor René Ruitenberg die op zijn beurt in 1997 in zijn ‘thuiswedstrijd’ Ruud Borst en Hans Pieterse versloeg.

Editie seizoen 2009-2010 bewerken

De Veluwemeertocht op 14 januari 2010 werd verreden op slecht ijs en dat leidde tot een slagveld. Van de 136 schaatsers die aan de start stonden, haalden een kleine twintig de meet. Onder de afvallers was Erben Wennemars. De oud-wereldkampioen sprint viel bij zijn debuut in een natuurijsklassieker en liep een diepe snee in zijn kin op[1]. Halverwege de wedstrijd ontstond er in de race over 100 kilometer een kopgroep van tien man. Naast Van der Wal reed daarin ook René Ruitenberg, die in 1997 won toen de natuurijsklassieker voor de laatste keer gehouden werd. In de slotfase ontsnapten Van der Wal en Jouke Hoogeveen. Toen Hoogeveen viel was de weg vrij voor de winst van Van der Wal[2].

Mireille Reitsma sprong bij de vrouwen op 7 kilometer voor de finish weg bij medevluchtster Yvonne Spigt en reed 40 seconden bij haar vandaan. Carla Zielman was de snelste in de sprint van het achtervolgende peloton en werd derde. De 32-jarige Reitsma demarreerde samen met Spigt en Jolanda Spruit na 30 kilometer uit het peloton. Spruit kon het tempo niet bijbenen en viel als eerste weg. Op een tempoversnelling van Reitsma had vervolgens Spigt geen antwoord. Haar voorsprong op het peloton bedroeg 1.15 minuut[2].

Editie seizoen 2011-2012 bewerken

Ruud Aerts uit Riel sloeg zijn slag in de editie van 10 februari 2012 in de laatste drie ronden. Aerts maakte deel uit van een groepje van zo’n achttien man en besefte dat hij iets moest doen om sowieso een kans te maken. Op het moment dat er een gaatje viel ging Aerts in de aanval en reed vervolgens in een meedogenloos tempo naar de streep. Niemand kon de Brabander achterhalen. Ruim achter hem werden Johan Hendriks en Robert Bovenhuis bijgehaald, waarna zowaar Jan Maarten Heideman nog naar een prachtige tweede plek sprintte, pal voor Ingmar Berga[3].

Bij de dames pakte Foske Tamar van der Wal de winst op een manier die bekend is van haar: in de sprint. Maar het echte werk had Van der Wal in de voorgaande kilometers al gedaan. Ze maakte deel uit van een kopgroep met daarin ook nog eens vier vrouwen van MK Basics. Die probeerden de kleine Groningse te breken. Kilometers lang werd Van der Wal getest, steeds maar weer. Maar Van der Wal ging niet stuk en won de klassieker in de sprint[4].

Uitslagen bewerken

Jaar Datum Wedstrijd Mannen Vrouwen
Km Winnaar Woonplaats Tijd Km Winnares Woonplaats Tijd
1 1963 23 februari 1e Veluwemeertocht 65 Roelof Bakker IJhorst 2:12
2 1963 2 maart 2e Veluwemeertocht 90 Roelof Bakker IJhorst
3 1970 2 januari 3e Veluwemeertocht 65 Jan Visser Hoogkarspel 2:03.18
4 1976 4 februari 4e Veluwemeertocht 50 Dries van Wijhe Oldebroek 1:46.12
5 1979 4 januari 5e Veluwemeertocht 65 Ton Groot Limmen 1:49.51
6 1979 23 januari 6e Veluwemeertocht 195 Dries van Wijhe Oldebroek 6:06.20 Janny Nijkamp Reinderink 8:15
7 1980 19 januari 7e Veluwemeertocht 73 Co Giling Warmenhuizen 1:56.12 Lenie van der Hoorn
8 1985 17 januari 8e Veluwemeertocht 203 Frans Boon Hem 7:09.49 Elly van der Winde 8:09.08
9 1987 21 januari 9e Veluwemeertocht 203 Jan Roelof Kruithof Havelte 6:47.45 Lenie van der Hoorn 7:20;09
10 1996 4 januari 10e Veluwemeertocht 100 Erik Hulzebosch Gramsbergen 2:52.25 60 Jenita Smit 1:46.19
11 1997 9 januari 11e Veluwemeertocht 108 René Ruitenberg Oldebroek 2:55.28 67 Gretha Smit Rouveen 2:09.48
12 2010 14 januari 12e Veluwemeertocht 100 Geert-Jan van der Wal Urk 50 Mireille Reitsma Emmeloord 1:34.50
13 2012 10 februari 13e Veluwemeertocht 100 Ruud Aerts Riel 2:54.45 50 Foske Tamar van der Wal Groningen 1:40.43

Externe links bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Veluwemeertocht&oldid=60740668"