U 2 (Kriegsmarine)

Kriegsmarine

De U-2 was een Duitse U-boot van het Type IIA.[2] De boot werd op 11 februari 1935 bij de Deutsche Werke te Kiel te water gelaten. Het schip werd op 25 juli 1935 onder Oberleutnant Hermann Michahelles in dienst genomen en zonk op 8 april 1944 na een aanvaring.[1]

Vlag
Vlag
U-2
Vlag
Vlag
U-2 in 1935
Overzicht
Naamsein U 2
Geschiedenis
Kiellegging 11 februari 1935[1]
Tewaterlating 1 juli 1935[1]
In dienst gesteld 25 juli 1935[1]
Uit dienst gesteld 9 april 1944[1]
Algemene kenmerken
Waterverplaatsing 254 ton (boven water)[2]
303 ton (onderwater)[2]
381 ton (maximaal[2])
Afmetingen 40,9 x 4,1 x 3,8 meter[2]
Bemanning 22 - 24 koppen[2]
Techniek en uitrusting
Machinevermogen 700 pk dieselmotor[2]
360 pk elektromotor[2]
Snelheid 13 knopen (boven water)[2]
6,9 knopen (onder water)[2]
Bewapening 3 x torpedobuizen[2]
met 5 torpedo's of 12 x zeemijnen[2]
Portaal  Portaalicoon   Marine

De U 2 tijdens de Tweede Wereldoorlog bewerken

De U-2 was voornamelijk als opleidingsschip in gebruik, en voer tijdens de Tweede Wereldoorlog slechts een onderscheppingsmissie en twee operaties in een zogeheten Rudel. Tijdens deze twee oorlogspatrouilles was de U-2 niet succesvol.[1] In april 1940 nam de U-2 als onderdeel van onderzeebootgroep 8 deel aan de invasie van Noorwegen, Operatie Weserübung. Ander onderzeeboten die ingedeeld waren bij deze groep waren de: U-3, U-5 en U-6.[3]

Tot 8 april 1944 waren er onder de bemanningen van de U-2 nimmer slachtoffers gevallen. Op die dag kwam de U-2 in de Oostzee ten westen van Pillau (het huidige Baltijsk) in aanvaring met de Duitse stoomtrawler Helmi Söhle. De U-2 zonk op 54.48 NB, 19.55 OL, iets ten westen van het Wislahaf. Van de bemanningsleden kwamen er zeventien om het leven en werden er achttien gered. De volgende dag werd de U-2 opgetakeld, de lichamen van de zeventien overleden zeelieden werden geborgen en de U-2 werd uit dienst genomen en verschroot.[1]

Commandanten bewerken