The Long and Winding Road

nummer van The Beatles

The Long and Winding Road is een nummer van de Britse popgroep The Beatles. Het nummer werd in 1970 uitgebracht op het laatste album van The Beatles, Let It Be.[1] Het nummer werd in de Verenigde Staten ook uitgebracht als single en bereikte daar als laatste single van The Beatles de eerste plaats in de Billboard Hot 100. Het nummer staat op naam van John Lennon en Paul McCartney, maar werd geschreven door McCartney.[2] Nadat The Beatles het nummer hadden opgenomen, voegde producer Phil Spector, zonder medeweten van McCartney, opnamen van een orkest aan het nummer toe in de stijl van zijn Wall of Sound-techniek.[3][4] Dit was voor McCartney een van de redenen om The Beatles te verlaten.[5][6]

The Long and Winding Road
Single van:
The Beatles
B-kant(en) For You Blue
Uitgebracht Vlag van Verenigde Staten 11 mei 1970
Soort drager Grammofoonplaat
Opname Apple studios: 26, 31 januari 1969
Abbey Road Studios: 1 april 1970
Genre Ballad
Duur 3:37
Label Vlag van Verenigde Staten Capitol Records
Schrijver(s) Lennon-McCartney
Producent(en) George Martin, Phil Spector
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
  • 1 (Verenigde Staten)
The Beatles
Let It Be
(1970)
  The Long and Winding Road
(VS-1970)
 
Volgorde op Let It Be
9
One After 909
(2:52)
  10
The Long and Winding Road
(2:41)
  11
For You Blue
(2:32)
Volgorde op Anthology 3
34
Medley: Rip It Up / Shake, Rattle and Roll / Blue Suede Shoes
(3:10)
  35
The Long and Winding Road
(3:41)
  36
Oh! Darling
(4:08)
Volgorde op 1
26
Let It Be
(2:27)
  27
The Long and Winding Road
(3:37)
 
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek
De B842, de weg die misschien een inspiratie was voor het lied
The Long and Winding Road werd opgenomen in het Apple-kantoor aan Savile Row.

Achtergrond bewerken

The Long and Winding Road werd door Paul McCartney geschreven ten tijde van de opnamen van The Beatles (The White album).[2][7] Het nummer is een melancholische ballade waarin McCartney lijkt te verwijzen naar de groeiende spanningen in de band, die uiteindelijk zouden leiden tot het uiteenvallen van de band.[2][6]

McCartney schreef het nummer op de piano in zijn boerderij in Schotland.[8] Tijdens het schrijven van het nummer probeerde McCartney naar eigen zeggen de stijl van soulzanger Ray Charles te volgen.[2][8]

Naar verluidt is de weg die in de liedtekst genoemd wordt een bestaande weg. Het zou gaan om de B842, een 50 kilometer lange, slingerende weg die loopt van Kintyre naar Campbeltown, de plaats waar McCartneys boerderij stond.[9]

Opnamen bewerken

Hoewel de eerste officiële opname van The Long and Winding Road eind januari 1969 plaatsvond,[10] werd het nummer al bij eerdere gelegenheden door The Beatles opgenomen. In september 1968 nam Paul McCartney, onder het toeziend oog van geluidstechnicus Pete Bown, een demo van het nummer op tijdens de sessies voor The White album.[7]

Ook tijdens de opnamen van de film Let it Be, van 2 tot 15 januari 1969, werd het nummer diverse malen door de band gespeeld.[3][11] Tijdens deze opnamen, onder regie van Michael Lindsay-Hogg, oefenden The Beatles nieuw materiaal voor hun nieuwe lp.[11] De opnamen van de nieuwe film liepen echter door onderlinge ruzies tussen de Beatles op een mislukking uit.[12]

Na de filmopnamen in de Twickenham filmstudio's begonnen The Beatles op 22 januari aan de opnamen van hun nieuwe album in de geluidsstudio van Apple aan Savile Row in Londen.[12] Op 26 januari 1969 namen The Beatles in deze studio een onbekend aantal takes van het nummer op.[10]

Om het filmproject af te kunnen ronden, speelden The Beatles op 30 januari een onaangekondigd liveconcert op het dak van het Apple-kantoor.[13] Dit concert is ook te zien in de film. Drie nummers, Two of Us, Let It Be en The Long and Winding Road waren echter niet geschikt voor opname tijdens het concert. Deze nummers werden op 31 januari, in het bijzijn van de filmploeg, opgenomen in de Apple-studio.[14] Die dag namen The Beatles zeven takes (genummerd 13 tot en met 19) van The Long and Winding Road op.

Het filmproject en het nieuwe album dreigde echter door onenigheid tussen The Beatles op een fiasco uit te draaien. Er moest echter wel een nieuw album uitgebracht worden. Geluidstechnicus Glyn Johns kreeg daarom begin maart 1969 de taak om van de opnamen een album te maken.[15] Dit album kreeg de werktitel Get Back,[16] naar de gelijknamige single die The Beatles in april van dat jaar uit zouden brengen.[17] Eind mei was deze nieuwe plaat af. Op deze plaat stond ook take 19 van The Long and Winding Road.[14]

Hoewel The Beatles zelfs foto's lieten nemen voor gebruik op de hoes van het nieuwe album, konden ze het niet eens worden of het album in deze vorm uitgebracht kon worden.[18] Daarom kreeg Johns half december 1969 de opdracht om een nieuwe versie van het album te maken die beter zou passen bij de te verschijnen speelfilm.[18][19] Op 5 januari 1970 was dit nieuwe album klaar. Dit nieuwe album bevatte dezelfde versie van The Long and Winding Road als het eerste Get Back-album.

The Beatles waren echter nog steeds niet tevreden met het album. Daarom werd de beroemde Amerikaanse producer Phil Spector in maart 1970 door John Lennon, George Harrison en Beatles-manager Allen Klein gevraagd om van de opnamen een album te maken dat tegelijk met de première van Let It Be zou kunnen worden uitgegeven.[20][21]

Spector maakte op 26 maart 1970 eerst een remix van The Long and Winding Road.[4] Vervolgens nam hij op 1 april een door Richard Hewson gecomponeerd arrangement voor in totaal 50 muzikanten: 18 violen, vier altviolen, een harp, drie trompetten, drie trombones, drums, twee gitaren en 18 zangers..[22] Deze opname werd middels een overdub aan The Long and Winding Road toegevoegd. Spector gebruikte hiervoor take 18 en niet take 19 die door Glyn Johns was gebruikt voor Get Back. Omdat het maximale beschikbare aantal sporen al gebruikt was voor de opnamen, moest Spector een van de sporen wissen. Hij wiste daarom een van de zangpartijen van McCartney.[22] Ringo Starr was het enige bandlid dat bij deze opname aanwezig was.

Rol in het uiteenvallen van The Beatles bewerken

Paul McCartney was niet op de hoogte van de veranderingen die Spector aanbracht aan The Long and Winding Road.[3][4][23] McCartney was echter furieus toen hij hoorde hoe zijn eenvoudige pianoballade was veranderd in een zoetsappig nummer met overtrokken orkestratie.[8] In een brief aan manager Allen Klein eiste hij daarom dat de veranderingen ongedaan gemaakt zouden worden.[24] The Long and Winding Road werd echter toch in Spectors versie uitgebracht op Let It Be en op single. Dit was voor McCartney waarschijnlijk de druppel. Op 10 april 1970 maakte hij bekend dat The Beatles uit elkaar waren.[25]

In 1971 kwam het tot een rechtszaak waarbij McCartney de overige drie bandleden en manager Klein voor de rechter daagde om zo The Beatles daadwerkelijk te beëindigen. Tijdens de zittingen voor deze rechtszaak werd Spectors verandering van The Long and Winding Road en Kleins weigering om dit ongedaan te maken aangehaald. McCartneys advocaat pleitte dat deze inmenging een gegronde reden was om The Beatles te beëindigen.[26]

Andere uitvoeringen bewerken

Sinds 1970 zijn er van McCartney zes verschillende versies uitgekomen. Verder hebben de volgende artiesten het op plaat gezet:

Hitnotering bewerken

Nederlandse Top 40 bewerken

Hitnotering: week 27 t/m 31 in 1970
Week: 1 2 3 4 5
Positie: 19 10 9 13 25 uit

Nederlandse Hilversum 3 Top 30 bewerken

Hitnotering: 4-7-1970 t/m 14-8-1970
Week 1 2 3 4 5 6
Nummer 19 11 14 15 21 27 uit

Radio 2 Top 2000 bewerken

The Long and Winding Road staat sinds 1999 genoteerd in de Radio 2 Top 2000. De hoogste positie die het nummer in deze lijst behaalde is 195 (in 2003).[27]

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
The Long and Winding Road 341358256220195298284298252252341296393398393453429598727833704805698716 717
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Evergreen Top 1000 bewerken

Evergreen Top 1000
Jaar 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
Positie - 320 332 317 398 176 227 316 517 444 274 259 251 324 380

Credits bewerken

Bezetting volgens Ian MacDonald[28]

  • Paul McCartney - zang, piano
  • John Lennon - basgitaar
  • George Harrison - gitaar
  • Ringo Starr - drums
  • Zonder vernoeming: 18 violen, 4 altviolen, 4 celli, 1 harp, 3 trompetten, 3 trombones, 2 gitaren, 14 vrouwelijke stemmen