Tasmaanse buideldas

Buideldas uit het geslacht der spitsneusbuideldassen

De Tasmaanse buideldas (Perameles gunnii) is een buideldas uit het geslacht der spitsneusbuideldassen (Perameles). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door John Edward Gray in 1838.[2][3]

Tasmaanse buideldas
IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2014)
Tasmaanse buideldas
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Peramelemorphia (Buideldassen)
Familie:Peramelidae (Echte buideldassen)
Geslacht:Perameles (Spitsneusbuideldassen)
Soort
Perameles gunnii
J.E. Gray, 1838
Verspreidingsgebied van de Tasmaanse buideldas
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Tasmaanse buideldas op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Kenmerken bewerken

De bovenkant van het lichaam is grijsbruin, de onderkant is wit. Over de achterste helft van de romp lopen drie of vier brede verticale witte strepen. De flanken zijn roodachtig. De zeer korte staart is wit. De oren lijken op die van een konijn. De kop-romplengte bedraagt 270 tot 350 mm, de staartlengte 70 tot 110 mm en het gewicht 500 tot 1100 g. Tasmaanse dieren zijn zwaarder dan hun soortgenoten uit Victoria.

Leefwijze bewerken

Deze soort is 's nachts actief en solitair, leeft op de grond en eet onder andere ongewervelden, die hij uit de bodem opgraaft.

Voortplanting bewerken

Na een draagtijd van dertien dagen worden een tot vijf (meestal twee of drie) jongen geboren, meestal tussen juli en november, die na drie tot vijf maanden gespeend worden.

Verspreiding bewerken

Deze soort komt voor op Tasmanië en in Victoria. Op Tasmanië komt het dier algemeen voor, maar in Victoria zijn er slechts weinig Tasmaanse buideldassen over; deze populatie wordt beschouwd als met uitsterven bedreigd.