Symfonie nr. 5 (Mahler)
De vijfde Symfonie is een symfonie van Gustav Mahler in vijf delen. De première vond plaats in Keulen op 18 oktober 1904 onder leiding van de componist zelf. Mahler componeerde de symfonie grotendeels in de zomer in Maiernigg. Het meest herkenbare deel van de symfonie is het begin, dat wordt gekenmerkt door een funebre-achtige trompetsolo. Met de vijfde symfonie zette Mahler een heel andere toon dan in zijn eerdere symfonieën. Waar de eerdere symfonieën klinken als de menselijke stem, is de vijfde een duidelijke teruggang tot de strikte vorm van de muziek, bijna zoals Johann Sebastian Bach dat deed. Als niet-standaard instrument gebruikt Mahler in deze compositie de zweep.
| Symfonie nr. 5 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Componist | Gustav Mahler | |||
| Soort compositie | Symfonie | |||
| Compositiedatum | 1901 - 1902 | |||
| Première | 18 oktober 1904 | |||
| Duur | ca. 65 - 70 minuten | |||
| Vorige werk | Symfonie Nr. 4 | |||
| Volgende werk | Symfonie nr. 6 (Tragische) | |||
| Oeuvre | Lijst van werken | |||
| ||||
Het werk bestaat uit vijf delen:
- Treurmars (cis mineur)
- Stormachtig bewogen - Beduidend langzamer (a mineur)
- Scherzo (D majeur)
- Adagietto (F majeur)
- Rondo Finale (D majeur)
De totale duur van het orkestwerk is ongeveer 70 minuten.
Instrumentatie
- 4 fluiten (waarvan 2 de piccolo's dubbelen) en een aantal maten alle fluiten piccolo spelen
- 3 hobo's (de derde dubbelt althobo)
- 3 klarinetten in bes (derde dubbelt klarinet in d en basklarinet)
- 3 fagotten (derde dubbelt contrafagot)
- 6 hoorns in f
- 4 trompetten in bes en f
- 3 trombones
- 1 tuba
- pauken
- grote trom
- kleine trom
- bekkens
- triangel
- tamtam
- zweep
- klokkenspel
- harpen
- strijkers; violen, altviolen, celli, contrabassen
Uitgaves bewerken
De partituur werd voor het eerst in 1904 uitgegeven bij C.F.Peters Musikverlag in Leipzig. Een tweede, door Mahler herziene editie kwam uit in 1905. Uiteindelijke herzieningen die door Mahler werden gemaakt in 1911 werden niet eerder dan in 1964 uitgegeven. In 2001 werd door Peters opnieuw een herziene versie uitgegeven.