Accretie (astrofysica): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
-ondertekening
Boel een beetje opgeleukt
Regel 1:
In de [[sterrenkunde]] en is '''accretie''' ([[Latijn]]: ''accretio'') het proces waarbij [[materie]] tensamentrekt gevolgezodat vaner deuit [[zwaartekracht]]veel valtkleine opdeeltjes een hemellichaam.aantal Vooralgrote bijontstaan. compacteAls grotere objecten gevormd worden komt hierbijbij accretie een enorme hoeveelheid [[energie]] vrij. Wetenschappelijke [[model (wetenschap)|modellen]] laten zien dat op deze manier hemellichamen, zoals [[ster]]ren en [[planeet|planeten]], kunnen ontstaan. Accretie van water in de [[aardatmosfeer|atmosfeer]] zorgt voor het ontstaan van regendruppels.
 
==Accretie van stof en gas in het Heelal==
Er zijn twee vormen van accretie. Ten eerste is er de groei van een massief object dat onder invloed van zijn zwaartekracht materie aantrekt. Deze materie is meestal gasvormig en vormt een zg. [[accretieschijf]] ([http://en.wikipedia.org/wiki/Accretion_disc]accretion disc). Dit proces komt voornamelijk voor bij kleinere [[sterren]] of in de overblijfselen van een ster in een compact binair systeem. Waarschijnlijk komt accretie ook voor rond [[zwarte gaten]] in het centrum van [[melkwegstelsels]]. Het gas dat rond het massieve object cirkelt verliest [[hoekmoment]]. Er is echter ook nog de tangentiale snelheid. Het resultaat is dat de materie naar het object toe spiraliseert in een accretieschijf.
{{Zieook|Zie ook de artikelen [[accretieschijf]] en [[Zonnenevel]] voor meer informatie over deze processen.}}
Er zijn twee manieren waarop accretie in de ruimte kan plaatsvinden: samentrekken van materie ten gevolge van de eigen [[gravitatiekracht]] en samentrekken van materie ten gevolge van de [[elektrostatica|elektrostatische]] ladingen van deeltjes.
 
ErDe zijn[[Melkweg]], tweehet vormen[[sterrenstelsel]] waar de Zon en het [[Zonnestelsel]] deel van accretie.uitmaken, Tenbevat eerstegrote ishoeveelheden ergas en stof in de groeivorm van een[[nevels massiefen objectgaswolken]]. datEen ondergaswolk invloedof van[[moleculaire zijnwolk]] zwaartekrachtkan, materieals aantrekt.de Dezedichtheid materieop sommige plekken groot genoeg is, meestalonder gasvormigzijn eneigen vormtmassa eenbeginnen zgsamen te trekken. Dit proces kan ook opgestart worden door een [[accretieschijfP-golf|drukgolf]] (bijvoorbeeld afkomstig van een [http://en.wikipedia.org/wiki/Accretion_disc[supernova]]accretion disc), die door de wolk trekt. DitDe processamentrekkende komtwolk materie vormt een zogenaamde [[accretieschijf]]. Accretieschijven komen voornamelijk voor bij kleinere [[sterren]] of in de overblijfselen van een ster in een compact binair systeem. Waarschijnlijk komt accretie ook voor rond [[zwarte gaten]] in het centrum van [[melkwegstelselssterrenstelsel]]s. Het gas dat rond het massieve object cirkelt verliest [[hoekmoment]]. Er is echter ook nog de tangentiale snelheid. Het resultaat is dat de materie naar het object toe spiraliseert in een accretieschijf.
Ten tweede onstaat er ook accretie in nevels. Hier wordt bedoeld de [[adhesie]] van microscopisch stof en ijsdeeltjes t.g.v. electrostatische krachten. Hierdoor zouden de planeten onstaan rond sterren. De nevels in kwestie worden dan planetaire nevels genoemd. Terwijl de planeet aan 't vormen is wordt ze een protoplaneet genoemd. De materieverdichtingen die alzo ontstaan worden planetisimalen genoemd. Terwijl de protoplaneet meer en meer materie opslaat neemt haar massa toe en begint zij ook materie in te vangen onder haar zwaartekracht zoals onder het eerste punt hiervoor beschreven. Het is zelfs mogelijk dat zij andere planetisimalen opslorpt. Ringen rond planeten zouden te verklaren zijn doordat er niet genoeg materie voor handen was om een planeet te vormen.
 
TenHet tweede onstaatproces er ookvan accretie in nevels.het HierHeelal wordtis accretie bedoelddoor de [[adhesie]] van microscopisch stof en ijsdeeltjes t.g.v.ten gevolge van electrostatische krachten. Hierdoor zouden de planeten onstaan rond sterren. De nevels in kwestie worden dan [[planetaire nevelsnevel]]s genoemd. Terwijl de planeet aan 'thet vormen is wordt ze een [[protoplaneet]] genoemd. De materieverdichtingen die alzozo ontstaan worden planetisimalen[[planetesimaal|planetesimalen]] genoemd. Terwijl de protoplaneet meer en meer materie opslaat neemt haar massa toe en begint zij ook materie in te vangen onder haar zwaartekracht zoals onder het eerste punt hiervoor beschreven. Het is zelfs mogelijk dat zij andere planetisimalen opslorpt. Ringen rond planeten zouden te verklaren zijn doordat er niet genoeg materie voor handen was om een planeet te vormen.
 
==Accretie in de atmosfeer==
In de [[meteorologie|weerkunde]] wordt met accretie de groei van [[nucleatiekern]]en in de atmosfeer bedoeld. Als kleine deeltjes ijs botsen met een [[superkoeling|supergekoeld]] druppeltje vloeistof stolt de vloeistof onmiddellijk, waardoor het ijsdeeltje groter groeit. Uiteindelijk worden de ijsdeeltjes in een [[wolk]] groot genoeg om naar beneden te vallen als [[sneeuwvlok]]ken. Deze kunnen als ze in lagere, warmere delen van de atmosfeer komen smelten en [[regen]] vormen.
 
==Zie ook==
Regel 9 ⟶ 16:
 
[[Categorie:Astrofysica]]
[[Categorie:Meteorologie]]
 
[[ast:Acrecimientu]]