Ronde van Frankrijk 1982: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
DéRahier (overleg | bijdragen)
k diakritische verbeteringen, Replaced: Pyreneëen → Pyreneeën (2) met AWB
Regel 19:
Anderson zou zijn leiderspositie pas na de tiende etappe moeten afstaan aan Hinault. Een [[ploegentijdrit]] die gepland was als vijfde etappe moest worden afgeblazen nadat de eerst vertrokken teams onderweg werden tegengehouden door demonstrerende arbeiders van de met sluiting bedreigde staalfabriek Usinor in [[Denain]]. Hierop werd besloten de negende etappe in tweeën te hakken, met in de ochtenduren de eerder afgeblazen ploegentijdrit (gewonnen door [[TI-Raleigh]]) en in de middag een rit van 138 kilometer naar [[Nantes]] (etappewinst voor de Zwitser [[Stefan Mutter]]). Een opmerkelijk voorval vond plaats in de achtste etappe naar [[Châteaulin]], die werd afgesloten met twaalf omlopen van 6,7 kilometer. Vluchter [[Régis Clère]] had zoveel voorsprong dat hij bijna in het peloton terechtkwam dat op een ronde achterstand koerste. Hij redde het net niet en werd uiteindelijk zelfs ingelopen.
 
Hoewel hij de tijdrit rond [[Valence (Tarn-et-Garonne)|Valence d’Agen]] met 18 seconden verschil van [[Gerrie Knetemann]] verloor, kon Hinault na deze etappe toch de gele trui weer aantrekken. De eerste bergetappe in de [[PyreneëenPyreneeën]] was een prooi voor de Ierse sprinter [[Sean Kelly]], die de sprint won van een kopgroep van 18 personen met vrijwel alle favorieten. Een dag later was het de beurt aan de Zwitser [[Beat Breu]], die alleen aankwam op [[Le Pla d'Adet]]. In het klassement had Hinault inmiddels een voorsprong van ruim drie minuten op Anderson en 4'31" op [[Joop Zoetemelk]]. In de tijdrit die volgde bouwde Hinault de voorsprong alleen maar uit.
 
De tijdrit was dit jaar de enige etappe tussen de PyreneëenPyreneeën en de [[Alpen]]. De drie volgende bergritten werden gewonnen door [[Pascal Simon]] (die samen met [[Pierre-Henri Mentheour]] de hele dag in de aanval was), opnieuw Breu (in de rit naar [[Alpe d'Huez (finishplaats)|l'Alpe d'Huez]]) en [[Peter Winnen]], die in de rit naar Morzine zijn landgenoot [[Johan van der Velde]] met een halve minuut voorbleef en naar een derde plaats in het klassement steeg. In de tijdrit die twee dagen later plaatsvond, wist Van der Velde echter genoeg tijd op Winnen te pakken om de derde plaats over te nemen. De voorlaatste rit was voor de Belg [[Daniel Willems]], die net als in 1981 twee etappezeges boekte. Dankzij de laatste winst klom hij van een tiende naar een zevende plek in het klassement. In de slotetappe naar de [[Avenue des Champs-Élysées]] in [[Parijs]] liet Hinault, geprikkeld door kritiek in de Franse media over zijn weinig spectaculaire manier van rijden, zien dat hij ook sprintend met de besten meekon. Hij won de etappe door de Nederlander [[Adri van der Poel]] net voor te blijven.
 
==Etappe-overzicht==