Ministeriële regeling: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
minder eenzijdig |
||
Regel 4:
Ook ministers kunnen wetten (of beter: regels) maken. Dit heet een ministeriële regeling (MR). Een minister krijgt die bevoegdheid niet op grond van de [[Grondwet]], maar van de regering en [[Staten-Generaal van het Koninkrijk der Nederlanden|Staten-Generaal]]. In principe hebben alleen regering en Staten-Generaal gezamenlijk de bevoegdheid om wetten te maken. Maar omdat we in Nederland veel regels kennen, zou het ondoenlijk zijn om alle regels via de Eerste en Tweede Kamer te laten lopen. Daarom wordt in de Kamers vaak besloten over [[raamwet]]ten, die vervolgens worden uitgewerkt in [[Algemene Maatregel van Bestuur (Nederland)|AMvB]]'s of MR's. Een ministeriële regeling wordt voorbereid op het departement van de betreffende minister en vervolgens gepubliceerd in de staatscourant. Daarmee is de regeling van kracht.
In [[België]] is de term '''Ministerieel besluit''' gangbaar. Meestal zijn het uitvoeringsbesluiten die de minister neemt om een reeds door het parlement gestemde wet ten uitvoer te brengen. In de regel wordt een ministerieel besluit ook door de hele regering (op voordracht van een minister) goedgekeurd.
[[Categorie:Nederlands recht]]
[[Categorie:Nederlandse wetgeving]]
| |||