Secularisatiethese: verschil tussen versies

De '''secularisatiethese''' of '''secularisatiethesis''' is in het kader van de [[godsdienstsociologie]] aan het begin van de twintigste eeuw ontwikkeld door sociologen als [[Max Weber (socioloog)|Max Weber]], en inmiddels wijd verbreid door onder meer het werk van [[Peter Berger]] in zijn boek "Het hemels baldakijn" uit 1967.<ref>P.L.Berger, The Sacred Canopy, New York 1967/1990 (vertaald als: "Het hemels baldakijn", bij Phalet, 2004a, 2004:37)</ref> De these houdt in dat naarmate een samenleving moderner wordt de betekenis van religie in die samenleving in twee opzichten afneemt:

 

 

* '''subjectief''' (individueel), waarbij een verwereldlijking of humanisering van de persoonlijke zingeving en levensbeschouwing religie minder belangrijk maakt.