James Scott (hertog): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Känsterle (overleg | bijdragen)
Känsterle (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Image:James Scott.jpg|thumb|right|200px|James Scott, 1e Hertog van Monmouth]]
 
'''James Crofts''', later genaamd '''James Scott, 1ste Hertog van Monmouth''' en van Buccleuch (9 april [[1649]] - 15 Juli [[1685]]) werd geboren in [[Rotterdam]] in Nederland, de buitenechtelijke zoon van [[Karel II van Engeland|CharlesKarel II]] en zijn maitresse, Lucy Walter, die hem daar in zijn ballingschap gevolgd was.
 
Lucy Walter's reputatie was bijna even slecht als die van Charles,Karel en het is helemaal niet zeker dat hij de natuurlijke vader van James was. Er waren (later) geruchten dat CharlesKarel en Lucy in het geheim trouwden, wat James tot een wettige troonopvolger zou maken. CharlesKarel erkende James wel als zoon maar nooit als erfgenaam. Na de [[Restauration (Engeland)|Restauration]] huwde CharlesKarel de Portugese prinses [[Catherina van Braganza]]; tegen die tijd was Lucy Walter overleden.
 
James werd in 1663, op 14-jarige leeftijd tot "Hertog van Monmouth" verheven met de aanvullende titels van Graaf van Doncaster en Baron Scott van Tynedale, en hij werd uitgehuwelijkt aan de rijke Anne Scott, 4de Gravin van Buccleuch. Hoewel James geen officiële troonopvolger kon zijn werd hij door velen wel als een geschikte protestantse kandidaat gezien als alternatief voor de uitgesproken katholieke broer van CharlesKarel II, [[Jacobus II van Engeland|JamesJacobus, Hertog van York]].
 
In 1665, op 16-jarige leeftijd, diende Monmouth in de Engelse vloot onder die oom de Hertog van York in de [[Tweede Engels-Nederlandse Oorlog]]. Later keerde hij naar Engeland terug als bevelhebber van een cavalerie eenheid. Toen de opperbevelhebber van het leger, [[George Monck]], 1e [[hertog van Albemarle]] stierf in 1670 volgde Monmouth hem op. Toen de [[Derde Engels-Nederlandse Oorlog]] uitbrak in 1672 werd een brigade van 6.000 Britse troepen gestuurd om als deel van het Franse leger te dienen, in ruil voor veel geld dat aan Koning CharlesKarel werd betaald. Monmouth was de bevelhebber. In de campagne van 1673 en in het bijzonder bij de belegering van Maastricht verkreeg Monmouth een reputatie als één van de beste militairen van Engeland.
 
In 1678 was Monmouth bevelhebber van de Engels-Nederlandse brigade, nu vechtend voor de Verenigde Provincies tegen de Fransen. Hij onderscheidde zich bij de [[Slag bij Saint Denis]] en zijn reputatie steeg nog meer. Het volgende jaar voerde hij - terug in Engeland - het commando over een klein leger dat een grote overmacht van Schotse Covenanters versloeg bij de [[Slag bij Bothwell Bridge]] op 22 Juni, 1679. Tegen die tijd was het duidelijk dat CharlesKarel II geen wettige erfgenaam zou hebben, en Monmouth werd door velen geprefereerd boven de Hertog van York.
 
Na de ontdekking van een complot om CharlesKarel II te vermoorden, het zogenaamde "[[Rye House Plot]]" in 1683, moest Monmouth vluchten naar de Nederlandse Verenigde Provincies. Na de dood van zijn vader voerde hij de "[[Monmouth Rebellion]]" aan, een poging om de troon van zijn oom over te nemen. Hij riep zichzelf uit als Koningkoning op 20 Junijuni, 1685 in Taunton. Op 6 Juli 1685 kwamen de twee legers bij de [[Slag bij Sedgemoor]] samen en werd Monmouth beslissend verslagen. Monmouth zelf werd gearresteerd en onthoofd op Tower Hill op 15 Juli 1685. Men zegt dat er acht slagen van de bijl nodig waren om zijn hoofd van de romp te scheiden.
 
Na de executie realiseerde men zich ietwat laat dat er geen officieel portret van de Hertog was. Men groef het lichaam op, het hoofd werd provisorisch aangehecht, het lijk werd in een poseerhouding gezet en het portret werd alsnog geschilderd.
 
Één theorie zegt dat JamesJacobus II zijn eigen neef niet kon laten executeren: iemand anders werd zou plaats van Monmouth onthoofd zijn. Hij zou naar Frankrijk zijn overgebracht, naar de gevangenissen van Lodewijk XIV en hij zou de "[[Man in het IJzeren Masker]]" zijn.