Rattanakosin (periode): verschil tussen versies

Er had in de kern geen politieke hervorming plaatsgevonden onder Rama V: de koning was nog steeds een absoluut vorst, die optrad als zijn eigen [[minister-president]] en die alle hoge ambten van de staat vulde met zijn familieleden. Rama VI had in Engeland geleerd dat de rest van het land niet blijvend uitgesloten kon worden van het landsbestuur, maar hij was geen democraat. Zijn "oplossing" was de oprichting van een koningsgezinde politieke en paramilitaire volksbeweging genaamd "Sua Pa" (''[[Wilde Tijgers]]'') om een gevoel van deelname te creëren zonder wezenlijk de koninklijke greep op de macht te verzwakken. In navolging van de Britse monarchie verscheen hij meer in het openbaar en stelde meer koninklijke ceremonies in.

 

 

In [[1917]] verklaarde Siam de oorlog aan [[Duitsland]], vooral om in de gunst te komen bij de Britten en Fransen. Siam's symbolische deelname aan de [[Eerste Wereldoorlog]] gaf het een plaats in de [[Vrede van Versailles (1919)|conferentie van Versailles]], en minister van buitenlandse zaken Devrawongse gebruikte deze gelegenheid om aan te dringen op het intrekken van de 19e-eeuwse verdragen en daarmee het herstel van volledige Siamese [[souvereiniteit]]. De [[Verenigde Staten]] gingen hirmee al in [[1920]] akkoord, Frankrijk en Groot-Brittannië pas in [[1925]]. Deze overwinning maakte de koning populairder, maar dit werd speodig teniet gedaan door ontevredenheid over andere zaken, zoals zijn extravagantie, zeker nadat een na-oorlogse recessie in [1919]] toesloeg in Siam. En dan was er nog het feit dat de koning geen zoon had, omdat hij blijkbaar het gezelschap van mannen verkoos boven dat van vrouwen (wat in Siam op zich niet veel ophef veroorzaakte, maar het droeg bij tot instabiliteit van de monarchie).