Reinier van Houten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
NielsAWB (overleg | bijdragen)
Linkfix NSB --> Nationaal-Socialistische Beweging met AWB
GrouchoBot (overleg | bijdragen)
k Bot: automatisch tekst vervangen (- prive + privé)
Regel 14:
Op 12 april 1943 liet Van Houten aan Feldmeijer weten dat de redactie van ''Groot Nederland'' over zou gaan in handen van [[Jan van der Made]], [[Sybren Modderman]] en [[Hendrik Lindt]]. Zelf hield Van Houten 'een zeker veto' op de redactie. Vier dagen later nodigde hij de SS-vormings­leider [[J.C. Nachenius]] schriftelijk uit om zich als lid bij de nieuwe arbeidsgemeenschap aan te sluiten. Naast de initiatiefnemers [[Jan van der Made|Van der Made]], [[Johan Polet|Polet]], Hannema en [[Sybren Modderman|Modderman]] hadden zich toen reeds onder anderen aangediend [[Steven Barends]], [[Nico de Haas]], [[Hendrik Lindt]] en [[Henri Bruning]]. De eerste officiële vergadering van de [[Arbeidsgemeenschap voor Kunst]] vond plaats op 18 juni 1943 in [[Hotel Krasnapolsky]] te Amsterdam. De bijeenkomst werd bijgewoond door Reinier van Houten, [[Jan van der Made]], [[Sybren Modderman]], [[Hendrik Lindt]], [[Johan Polet]], [[Nico de Haas]], [[Henri Bruning]], [[Gerard Wijdeveld]], [[Rudolf Steinmetz]], [[Ben Moritz]], [[Steven Barends]], [[Johan Theunisz]], [[H.W. van Etten]], [[J.C. Nachenius]], [[Gerda Schaap]], [[Max Wolters]], [[Jan Teunissen]] en [[Eduard Rijff]]. Er ontstond een uitgebreide gedachtenwisseling. Organisatie en werkwijze werden nader uiteengezet. Men legde de nadruk daarbij op de media waarmee men naar buiten zou treden. Naast de verzorging van ''Groot Nederland'' zou er ook een radioprogramma ingevuld moeten worden. Met deze vergadering was de Arbeidsgemeenschap voor Kunst definitief opgericht. De maand daarop kwam het eerste nummer van ''Groot Nederland'' onder verantwoordelijkheid van de nieuwe redactie uit.
 
Vast staat zodoende dat Reinier van Houten het culturele gezicht van de [[Nederlandsche SS]] mede heeft bepaald. [[Geert van Oorschot]], destijds werkzaam bij Querido, was positief in zijn oordeel over Van Houten. 'Hij heeft zich meerdere malen uitgelaten dat hij overtuigd was van de culturele belangrijkheid van de uitgeverij, Querido, met welke bij- of privebedoelingenprivébedoelingen is mij niet bekend', verklaarde Van Oorschot. 'Wel weet ik dat hij herhaalde malen getracht heeft bij de Duitse instanties, het verdere voortbestaan van de uitgeverij mogelijk te maken. Hij heeft verschillende malen getracht bij de [[Nederlandsche Kultuurkamer|Kultuurkamer]] toestemming te verkrijgen tot het brengen van nieuwe uitgaven of herdrukken, hetgeen erop wijst, dat het niet in zijn bedoeling heeft gelegen, de productie stop te zetten en daardoor de liquidatie te verhaasten.' Later zei Van Oorschot in het tijdschrift ''Hollands Diep'' tegen interviewer [[Max van Rooy]] over zijn Verwalter: 'Dat was geen schoft. Dat was een Edel-fascist en het edel-fascisme had elementen in zich die niet zo gek waren. Had de socialistische beweging deze maar gehad.' Ook [[Marten Cornelis Loot]], directeur van uitgeverij H.P. Leopold, verklaarde na de oorlog dat Van Houten zich tegenover iedereen correct gedroeg en geen geld aan de kas onttrokken had.
 
Reinier van Houten werd tot vijf jaar internering veroordeeld. Als uitgever mocht hij voor acht jaar zijn beroep niet meer uitoefenen. Hoewel hij geen journalistiek werk had gedaan, veroordeelde de [[Zuiveringsraad voor de Pers]] hem tot een schrijfverbod van twintig jaar. Tot op hoge leeftijd blijft Van Houten werkzaam in het uitgeverswezen, op het laatst bij uitgeverij [[Ankh-Hermes]] te Deventer.