Victoria (godin): verschil tussen versies

[[Image:RSC 0007.1.jpg|thumb|300px|Gehelmd hoofd van [[Roma (godin)|Roma]] met een schild erachter (links) en Victoria die een krans plaats op een lange palm en het opschrift ROMANO en PP (rechts) (AR ''didrachme'', ca. 265-242 v. Chr.).]]'''Victoria''' was de godin van de [[overwinning]], als vanzelf verbonden met de aan [[Mars (god)|Mars]] gewijde eredienst, kreeg in [[oude Rome|Rome]], waar zij reeds van de oudste tijden af aan was vereerd, meer en meer een grotere betekenis, naar mate het Romeinse volk zijn gebied verder uitbreide. Onder zeer verschillende gedaanten werd zij voorgesteld. De meest bekende is die van het beeld, dat keizer [[Gaius Iulius Caesar Octavianus (Augustus)|Augustus]] haar wijdde: een [[jeugd]]ige, schone, ge[[vleugel]]de jonge vrouw, op een [[bol]] staand en een [[krans]] van [[palm]]bladeren in de handen dragend. Dat beeld stond in de ''[[curia (gebouw)|curia]]'', waar de [[senaat (Rome)|Senaat]] vergaderde, tot aan de tijd, waarin de [[Romeinse godsdienst]] voor het [[Christendom]] plaats moest maken. Keizer [[Valentinianus II]] (+ [[392]] na Chr.) liet het altaar en het beeld van Victoria opruimen. Te vergeefs smeekten de oudsteoudsten van de Senatorensenatoren, om toch het beeld in ere te houden, dat hun reeds als knapen dierbaar was geweest en bij de onzekerheid, die omtrent de godsdienst heerste, de instellingen van de vaderen, waardoor Rome de wereld had veroverd, niet te laten vervallen. De keizer volhardde bijin zijn besluit.

Verschillende veldheren stichtten naar aanleiding van door hen behaalde overwinningen afzonderlijke spelen ter hare ere van haar. Op tal van munten, die tot opin onze tijd bewaard zijn bewaard gebleven, staat haar beeld, dat de Romeinen daarop gestempeld hebben, in de waan, dat hun voor eeuwig de overwinning zou beschoren zijn.