Diffuse axonale beschadiging: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
enkele kleine wijzigingen |
nog een kleine wijziging |
||
Regel 8:
In het voorwetenschappelijk denken stelt men het zich zo voor dat er een ongeval is dat onmiddellijk schade veroorzaakt. Het kan inderdaad dat axonen onmiddellijk scheuren maar meestal is deze beschadiging geen abrupte gebeurtenis maar een evoluerende gebeurtenis, een proces. Het axon wordt meestal door rekking beschadigd, het [[cytoskelet]] (de "ruggengraat" ervan) wordt vervormd en het axon gaat op een of meerdere plaatsen zwellen en de doorlaatbaarheid van het membraan wijzigt zich zodat stoffen in toxische (giftige) hoeveelheden kunnen binnentreden. Het axon kan herstellen maar kan ook uiteindelijk aan de beschadiging tenonder gaan. Het ondergaat dan "[[walleriaanse degeneratie]]", het lost zich als het ware op in zijn omgeving, zeer ruwweg vergelijkbaar met het oplossen van suiker in koffie.
Op een [[CT-scan]] zal men meestal geen afwijkingen zien. Op [[NMR]] is de kans groter om afwijkingen te zien. Omwille van praktische redenen zal men evenwel na een ongeval meestal een CT-scan uitvoeren en pas (veel) later, indien klachten aanhouden of indien één of meerdere nieuwe ernstige neurologische klachten verschijnen, overgaan tot een uitvoeren van een NMR. Komen er NMR-letsels voor bij een voorheen gezond mens dan is het vrijwel zeker dat de vastgestelde letsels door het ongeval veroorzaakt werden indien er voor deze letsels geen andere verklaring is. Het valt regelmatig voor dat er DAI is terwijl noch CT, noch NMR dergelijke hersenbeschadigingen kunnen detecteren.
DAI doet zich, in tegenstelling met andere traumatische hersenletsels, voor zonder dat het hoofd iets raakt of door iets geraakt wordt. Bovendien tendeert DAI, met de klassieke visualiserende radiografiën, zich "slechts" te tonen in de witte hersenstof, niet in de grijze [[hersenschors]] (cortex). Dit is in tegenstelling tot hersenletsels die door stootkrachten veroorzaakt zijn (zoals bv. een slag op het hoofd) die primair grijze stofletsels veroorzaken (en eventueel de er onmiddellijk aan aansluitend aanliggende witte stof).
|