Codex Leningradensis: verschil tussen versies

De '''codex Leningradensis''' is het oudste nog bestaande complete [[handschrift (document)|handschrift]] van de [[Masoreten|masoretische]] tekst van de [[Hebreeuwse Bijbel]], daterend uit het jaar [[1008]]. De codex van Aleppo, een ander [[bijbelse handschriften|bijbelhandschrift]] is vermoedelijk een paar decennia ouder, maar niet compleet. ZijDe Codex Leningradensis is de voornaamste bron van de tekstuitgave in de [[Biblia Hebraica Stuttgartensia]], die door veel wetenschappers en predikanten wordt gebruikt. Ook de opvolger van deze uitgave die momenteel wordt voorbereid, de [[Biblia Hebraica Quinta]], neemt de Codex Leningradensis als uitgangspunt.

De codex werd in 1008 geschreven door joodse inwoners van [[Caïro (stad)|Caïro]]. Het wordt geassocieerd met de manuscripten uit de school van Moses ben Asher. De codex is nog in heel goede staat en bevat ook zestien bladzijden met fraaie versieringen die typerend zijn voor de joodse middeleeuwse kunst.