Richard Conte: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k lf |
k Robot-geholpen doorverwijzing: James Stewart |
||
Regel 4:
Richard Conte was de zoon van een [[Italië|Italiaans]]-Amerikaanse [[kapper]]. Voordat hij acteur werd, had hij een reeks van baantjes achter de rug, van [[vrachtwagenchauffeur]] tot [[bode]] op [[Wall Street]]. In [[1935]] werd hij ontdekt door [[Elia Kazan]] en [[John Garfield]] in een ''[[resort]]'' in [[Connecticut]], waar hij een baantje had als [[ober]]/[[entertainer]]. Via hen kreeg hij toegang tot de theaterwereld, en met hulp van Kazan kon hij studeren aan de [[Neighbourhood Playhouse]] in [[New York City|New York]]. Eind jaren dertig maakte hij zijn [[Broadway]][[debuut]] in ''Moon Over Mulberry Street''. Hij zou hierna nog hoofdrollen spelen in stukken als ''Walk Into My Parlor''.
In [[1939]] maakte hij zijn filmdebuut in ''Heaven with a Barbed Fence''. In [[1942]] tekende hij een contract bij [[20th Century-Fox]], die hem aankondigde als "de nieuwe John Garfield". Hij veranderde direct zijn [[podiumnaam]] in Richard. Een jaar later nam hij zijn eerste film voor Fox op, ''Guadalcanal Canary''. Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] speelde hij voornamelijk [[soldaat|soldaten]] in [[oorlogsfilm]]s, later was hij voornamelijk te zien als [[gangster]] in [[film noir|films noir]]. Tot zijn beste werk behoren onder andere de onschuldig gevangen genomen man in ''Call Northside 777'' met [[James Stewart (acteur)|James Stewart]] uit [[1948]] en de hoofdrol als vrachtwagenchauffeur in ''Thieves' Highway'' uit [[1949]].
In de jaren vijftig werd zijn contract bij Fox beëindigd. Hij speelde daarna voornamelijk in [[B-film]]s als ''The Blue Gardenia'' (1953) en ''Highway Dragnet'' (1954). Conte verscheen tevens vaak op televisie, met als hoogtepunt een hoofdrol in de serie "The Four Just Men" (1959-1960). Toen in de jaren zestig de belangstelling voor de film noir afnam, leek zijn carrière stil te staan. [[Frank Sinatra]] gaf hem de rol van Lt. Dave Santini in zijn misdaadfilm ''Tony Rome'' (1967) en het vervolg ''Lady in Cement'' (1968).
| |||