Indo-Europese talen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Anders: az:Hind–Avropa dil ailəsi |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
De '''Indo-Europese''' talen vormen een grote [[taalfamilie]]
*[[Germaanse talen]], zoals [[Engels]] en [[Duits]]
*[[Romaanse talen]], zoals [[Spaans]], [[Portugees]], [[Frans]] en [[Italiaans]]
*[[Slavische talen]], zoals [[Russisch]]
*[[Indo-Iraanse talen]], zoals [[Hindi]], [[Bengaals]], [[Marathi]], [[Punjabi]] en [[Urdu]]
Ook Latijn en Grieks, die op het gymnasium worden onderwezen, zijn Indo-Europese talen.
In totaal heeft bijna de helft van alle mensen op aarde een Indo-Europese taal als [[moedertaal]]. Daarnaast kennen veel mensen een Indo-Europese taal als tweede taal. Vaak is dit Engels, dat veel wordt gebruikt in de internationale handel en politiek, en de [[lingua franca]] van de huidige wereld is. Op grond van deze talen is een hypothetische oertaal geconstrueerd, het [[Proto-Indo-Europees]]. Een verouderde benaming voor Indo-Europees is '''Indogermaans'''.
==Onderverdeling==
Vroeger was de meest elementaire tweedeling van de Indo-Europese talen de indeling in [[Kentum- en Satem-talen|kentum- en satem-talen]], respectievelijk genoemd naar het woord voor 100 in het [[Latijn]] (centum) en in het woord voor 100 in het [[Avestisch]], een Iraanse taal (satəm). Dit verschil is een van de kenmerkende verschillen tussen de beide taalgroepen. Deze klankverschillen werden vooral gezien als een geografisch onderscheid. De kentum-talen werden in het westen gesproken en de satəm-talen in het oosten. Deze indeling kwam echter op losse schroeven te staan toen men in het begin van de 20e eeuw het [[Tochaars]] ontdekte.
| |||