In werkelijkheid ontstaat niet zo gemakkelijk een duidelijk herkenbare spiraal. DeAllereerst lonengaat er met zowel prijsverhogingen alsook loonsverhogingen tijd gepaard. Hierdoor zal er altijd een vertraging in de spiraal optreden. Daarnaast maken immerslonen maar een deel uit van de [[productie]]kosten, en een stijging van de lonen zal dus niet automatisch leiden tot een procentueel gelijke stijging van de prijzen. En afnemersOok kunnen misschienafnemers in het buitenland terecht bij producenten die hun prijzen niet hebben verhoogd. ZowelTot slot houden zowel producenten als afnemers houden voorraden aan. Als er al een spiraal ontstaat, dan zal deze dus, als er geen verdere invloeden zijn, de neiging hebben om af te zwakken.
De mogelijkheden om prijzen te verhogen of hogere looneisen te stellen hangen uiteraard af van de situatie op de afzetmarkt c.q. de arbeidsmarkt. Dat geldt echter ook voordat de spiraal op gang komt, en heeft dus in principe geen invloed op het verschijnsel. De spiraal kan er wel toe leiden dat de situatie op de markten verandert.
==Beleid==
DeEen overheidloon-prijsspiraal kan de concurrentiepositie van een land schaden. Om die reden kan de overheid trachten om een loon-prijsspiraal in te dammen door bijvoorbeeld de [[belasting]]tarieven te verlagen,en in het uiterste gevalof door prijzen of lonen te bevriezen. Het bekendste voorbeeld van dergelijk beleid in de Nederlandse situatie is het [[akkoord van Wassenaar]].
De spiraal kan in principe ook achtereenvolgende dalingen betreffen ([[deflatie]]), waarbij lagere prijzen door producenten afgewenteld worden op werknemers die door hun beperktere inkomen een kleinere vraag uitoefenen waardoor de prijzen verder dalen. In de moderne west Europese situatie is dit door langdurige arbeidscontract alsmede wet en regelgeving die loonsverlaging bemoeilijkt, vooral een theoretische situatie.
