Machaerus: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k linkfix
Regel 13:
Rond 30 v. Chr. herbouwde [[Herodes I|Herodes de Grote]] het fort, met dezelfde bedoelingen als die Alexander Janneüs er destijds mee had: de zuidgrens van Perea beschermen tegen de Nabateeërs. Na Herodes' dood kwam Machaerus in handen van [[Herodes Antipas]], die hier verbleef in periodes dat hij in Perea was. Het was Herodes Antipas die Johannes de Doper in Machaerus ter dood liet brengen (volgens het [[Nieuwe Testament]] gebeurde dit op instigatie van [[Herodias]] en [[Salomé II|Salomé]]).<ref>[[Evangelie naar Marcus|Marcus]] 6:14-29</ref>
 
Aan het begin van de [[Joodse Opstand]] wisten de [[Zeloten]] het fort in bezit te krijgen ([[66]] na Chr.). Nog geruime tijd na de inname van [[Jeruzalem]] in [[70]] wisten de Zeloten hier stand te houden tegen de Romeinse overmacht. Toen [[72]] de Romeinse ''legates'' [[Lucilius Bassus]], de aanvoerder van het [[Legio X Fretensis]], na zijn verovering van [[Herodion]] het beleg om Machaerus sloeg en een van de ravijnen vulde met aarde, waardoor het fort bereikbaar werd, zagen de Zeloten zich uiteindelijk gedwongen zich alsnog over te geven.<ref>In ''BJ'' 7, 190-215 geeft Josephus een levendige beschrijving van de strijd om Machaerus.</ref> Op Bassus' bevel werd het fort Machaerus verwoest, om te voorkomen dat zich hier opnieuw opstandelingen zouden verzamelen. Alleen het fort [[Massada]] hield in de Joodse Opstand langer stand tegen de Romeinen.
 
==Opgravingen==