Jonas Daniël Meijer: verschil tussen versies

In 1806 werd hij directeur van de Bataafse Courant, een voorloper van de [[staatscourant]], en in 1810 vredestichter tussen de beide joodse gemeenten, de Hoogduitse en de Portugese. Het spreken van [[Jiddisch]] moest ontmoedigd worden, er kwam een leerplicht en een Nederlandse bijbelvertaling die ook aanvaardbaar zou moeten zijn voor Joden. In april 1809 kwam koning [[Lodewijk Napoleon]] met het voorstel een Joods legerkorps op te richten, zodat Joodse burgers de gelegenheid kregen hun land te dienen. De aanmelding en enthousiasme viel tegen. Op [[11 april]] 1811 kwam het tot rellen in de [[Jodenbreestraat]] toen een honderdtal dienstplichtigen of ''conscripts'', waaronder ook Joden, van de kazerne in de [[Plantage]] naar de [[Haarlemmerpoort]] marcheerde. De hele middag was het onrustig in de Joodse buurt: er viel een dode en zeven gewonden. Slechts een twintigtal dienstplichtigen bereikte de trekschuit naar Haarlem. De rest was weggelopen en ondergedoken. Meyer en Carel Asser stelden een onderzoeksrapport op voor de Prins-stadhouder [[Charles FerdinandFrançois Lebrun]]. Ze gaven als verklaring dat 20.000 Joden (60 à 70%) in armoede leefde. In 1813 werd hij secretaris van de commissie tot samenstelling van de [[grondwet]]. Misschien moet hij ook beschouwd worden als de grondlegger van de moderne organisatie van huiseigenaren.