The Fall (band): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k catfix |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 3:
Mede dankzij de voortdurende aanbevelingen van diskjockey [[John Peel]] is the Fall in de loop der jaren uitgegroeid tot een ''icoon'' binnen de Britse popgeschiedenis, al spreken boze tongen zo langzamerhand ook wel van een ''fossiel''.
Karakteristiek voor de muziek van the Fall zijn: een voorliefde voor [[minimal music|repetitieve structuren]], een ongepolijst geluid en de voordracht van Mark E Smith, die zijn teksten vaker declameert dan zingt. De teksten zijn bovendien niet gespeend van literaire pretenties, al gaan die vaak verloren in onverstaanbaarheid en het gebruik van woorden waarvan de meeste Engelsen allang zijn vergeten dat ze bestaan.
Het uitbundige alcohol- en amfetaminegebruik van Smith heeft ertoe geleid dat the Fall onder concertorganisatoren een slechte naam heeft opgebouwd. De vaak onhandelbare Smith staat erom bekend dat hij een optreden op elk willekeurig moment kan beëindigen. De overige bandleden worden door hem als ondergeschikten beschouwd. Om zijn muzikanten scherp te houden heeft Smith bovendien de gewoonte om gedurende het optreden ad-hocwijzigingen aan te brengen aan de instellingen van de gitaarversterkers en de onderdelen van het drumstel. Dit routineuze vermijden van routinegedrag resulteert even vaak in een legendarisch optreden als in een mislukking.
| |||