Teun Voeten: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k Robot-geholpen doorverwijzing: Brussel |
||
Regel 4:
Op zijn zeventiende nam Voeten deel aan uitwisselingsproject dat hem naar [[New Jersey]] in de [[Verenigde Staten]] bracht. Hij raakt er in de ban van [[New York (stad)|New York]], waar hij later nog veel zou terugkeren. Terug in Nederland studeerde hij [[culturele antropologie]] en [[filosofie]] aan de [[Universiteit Leiden]]. Tijdens zijn studie ontwikkelde hij een zwak voor de fotografie en keerde hij terug naar New York om aan de ''School of Visual Arts'' te gaan studeren. Daar verwierf hij zijn eerste opdrachten als journalist / persfotograaf voor verschillende tijdschriften. Hij fotografeerde onder meer de verkiezingen in [[Nicaragua]] en de rassenrellen in [[Brooklyn]].
Na zijn afstuderen verhuisde Voeten naar [[Brussel (stad)|Brussel]] van waaruit hij conflicten over de hele wereld volgde voor de Nederlandse, Belgische, Duitse, Britse en Amerikaanse pers. In 1994 benutte hij zijn antropologische studie om het boek “Tunnelmensen” te schrijven, waarvoor hij vijf maanden bij een groep daklozen in een oude ongebruikte spoorwegtunnel in [[Manhattan]] woonde.
Vanaf 1996 begon Voeten zich te concentreren op de “vergeten oorlogen” en maakte hij reportages in [[Colombia]], [[Afghanistan]], [[Soedan]] en [[Sierra Leone]]. In dat laatste land raakte hij verstrikt in de furie van losgeslagen rebellen die erop los roofden en moordden. Het was dankzij een moedige lokale familie dat hij de raid overleefde. De volle twee weken zat hij in een hol, verscholen van de buitenwereld. Die ervaring zou leiden tot zijn boek “How de Body. Hope and Horror in Sierra Leone” waarin hij de gebeurtenis uitvoerig beschrijft en illustreert. Uit dank voor de familie en het dorpje Kalangba dat hem van de dood redde, zette Voeten een hulpactie op poten om de lokale landbouwschool te steunen.
| |||