Lewis Libby: verschil tussen versies

In 1992 schreef hij samen met Wolfowitz ''Defense Planning Guidance'' voor toenmalig minister van Defensie Dick Cheney en was hij een van de oprichters van het [[Project for the New American Century]], een [[neoconservatisme|neoconservatieve]] [[denktank]]. In 2000 werd hij verkiezingsadviseur van Dick Cheney en in 2001 assistent van president [[George W. Bush]] alsook stafchef en veiligheidsadviseur van vicepresident Cheney. In de wandelgangen werd hij "Dick Cheney's Dick Cheney" genoemd. Hij gold als het hoofd van de pro-[[Israël]][[lobby]].

 

 

Op 6 maart 2007 bevond de jury hem schuldig aan het plegen van [[meineed]] en het blokkeren van de rechtsgang. De rechter veroordeelde hem op 5 juni en vervolgens op 21 juni in [[hoger beroep]] op grond daarvan tot een gevangenisstraf van tweeëneenhalf jaar plus een boete van 250.000 dollar. President Bush schold op [[2 juli]] Libby zijn gevangenisstraf kwijt, wel moest hij nog zijn boete betalen en kreeg hij twee jaar [[voorwaardelijke straf|voorwaardelijke gevangenisstraf]]. Deze kwijtschelding die geen [[gratie]] behelsde, werd Bush niet in dank afgenomen. [[Amerikaans conservatisme|Conservatieve]] [[Republikeinse Partij (VS)|Republikeinen]] hadden wel gehoopt op gratie, de [[Democratische Partij (VS)|Democraten]] daarentegen uitten felle kritiek op de kwijtschelding. Onder meer ex-president [[Bill Clinton]] (ook een Democraat) vond dit geen correcte handelwijze waar het Witte Huis op reageerde door te zeggen dat Clinton in zijn hoedanigheid als president veel graties had verleend, onder andere aan de in opspraak geraakte zakenman [[Marc Rich]]. [[Hillary Clinton]], echtgenote van Bill Clinton en Democratisch kandidate voor de [[Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2008]] wees erop omdat Libby in opdracht van Cheney en wellicht ook in opdracht van Bush had gehandeld en dat daarom deze vergelijking mank ging.